9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Sayfa 45 Cevapları Öğün Yayınları
9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Öğün Yayınları Sayfa 45 ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.
9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Sayfa 45 Cevapları Öğün Yayınları
…sonra da pantolonun cebine sakladı, ardından da yerde bulamadığı bir şeyi arar gibi yaptıktan sonra ıstırabıyla iki büklüm, başı önde pazar yerine yürüdü.
Çok geçmeden gürültücü ve ağır hareket eden, sonu gelmeyen pazarlıklarla meşgul kalabalık arasında kayboldu. Köylüler gidip geliyorlar, hep aldatılma korkusu içinde bir türlü karar vermeye cesaret edemiyorlar, hayvanı kusurlu, her satıcıyı sahtekâr görüyorlardı.
Büyük sepetlerini ayakları dibine indirmiş olan kadınlar ayaklarından bağlı, kırmızı ibikli ve ürkek gözlü tavuklarını yere yaymışlardı.
Teklifleri dinliyorlar, kupkuru ve ifadesiz bir yüzle fiyatlarını söylüyorlar ya da aniden indirime razı gelerek uzaklaşmakta olan müşterilerinin ardından, “Pekâlâ, Maitre Authirne (Otırn), dediğin gibi olsun!” diye sesleniyorlardı.
Sonra meydan yavaş yavaş boşaldı, (…) ve kalanlar da dükkânlarına koştular.
Jourdain’in büyük salonu yemek yiyen insanlarla doluydu. Büyük avluya da kiminin oku iki kol gibi havaya kalkmış ya da okları yerde, arkaları havada, kimi yeni kimi eski, bir kısmı kirden sapsarı kesilmiş, kimi onarılmış ve yamanmış bir sürü araba dizilmişti.
Sofra başında oturan insanların karşısındaki dev şöminenin parlak alevleri, sağdaki sıradakilerin sırtlarını yakıyordu. Dönen üç şişte tavuklar, güvercinler ve koyun bacakları kızarmaktaydı. Etin kızarmış olan üstünden damlayan yağlardan insanın iştahını açan bir koku yükseliyor, herkesin ağzı sulanıyor, odadaki neşe biraz daha artıyordu.
Bütün çiftçi aristokrasisi (…) ve at tüccarı Maitre Jourdain’de (Jorden) yemek yerdi.
(…) Herkes işlerinden, yaptığı alışverişten, sattığı mallardan söz etmekteydi. Üründen konuşuyorlardı. Hava sebze için iyiydi, ama tahıl için pek iyi sayılmazdı.
Birden binanın önünde bir davul çalındı. Bir iki kayıtsız kişi dışında diğerleri ağızları dolu, peçeteleri ellerinde olduğu hâlde kapıya ya da pencerelere koştular.
Kasaba tellalı davulunu tokmaklamayı bitirince yüksek sesle bildirisini okumaya başladı:
“Goderville halkına ve pazara gelenlere duyurulur: Bu sabah saat dokuzla on arasında Benzeville yolunda içinde beş yüz frank ve bazı ticari kâğıtlar bulunan bir cüzdan kaybolmuştur. Bulanın cüzdanı çok acele olarak belediye başkanlığına ya da Manneville’li Maitre Fortune Houlbreque’e (Fortün Holbrek) getirmesi rica olunur; yirmi frank ödül verilecektir.”
Tellal gitti. Az sonra davul gümbürtüsü ve adamın sesi biraz ileriden bir daha duyuldu.
Handakiler Maitre Houlbreque’in cüzdanını bulup bulamayacağı üzerinde fikir yürütmeye başladılar.
Yemek sona erdi. Kahvelerini içerlerken jandarma çavuşu eşikte belirdi.
“Breaute’li Maitre Hauchecome burada mı?”
Masanın öteki ucunda oturan adam, “Buradayım.” dedi.
Jandarma çavuşu, “Lütfen benimle Belediye Başkanlığıma gelir misiniz?” diye devam etti. “Başkan sizinle konuşmak istiyor.”
Şaşıran ve canı sıkılan köylü (…) kalktı ve sabahkinden daha iki büklüm olarak yola koyuldu.
Bir koltukta oturan belediye başkanı kendisini bekliyordu. Tumturaklı konuşan, ciddi bir adamdı ve aynı zamanda bölge yargıcıydı.
“Maitre Hauchecome, bu sabah Benzeville yolunda Maitre Houlbreque’in kaybettiği cüzdanı yerden alırken görülmüşsünüz.” dedi.
“Kim? Ben mi? Ben mi cüzdanı almışım?”
“Evet, siz.”
“Hiç böyle bir şey duymadım, yemin ederim.”
- Cevap: Bu sayfada soru bulunmamaktadır.
9. Sınıf Öğün Yayınları Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Sayfa 45 Cevabı ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.
