11. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Cem Yayınları Sayfa 46

“11. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Sayfa 46 Cem Yayınları” ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.

11. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Cem Yayınları Sayfa 46

Ben hâlâ badem ağacı görmüş değilim. Görsem de tanımam. Bana o gösterecekti. Çiçek açmalarını bekliyorduk.
Sonra, gene bu sarışın, bana demişti ki:
— “Kakao ağaçları vardır. Onlar da, işte şu çınarlar, şu ardıçlar gibidir.”
Ve ben, çınar ağaçlarını, ardıçları, meşeleri, erik ağaçlarını görmüş, yalnız ağaç demekle hiçbir şey denilmediğini öğrenmiştim: Cevizler başka türlü, meşeler başka türlü kabuk bağlıyor, başka türlü dal, budak salıyordu. Yaprakları bile… yapraklarının yeşili bile ayrı ayrıydı ve bir ceviz ağacı bir başka ceviz ağacına bir Bandırmalının bir Akşehirliye benzediği kadar benziyordu. O sarışın; ağaçlara da isim takılmalı derdi.

Sarışına göre her şeyin aslında bir hayat mâcerası vardı. O, bir gün, bana;

— “Bu masayı demek yeni aldın. Kim bilir, o belki de, daha geçen yaz bir çay kıyısında, bir fasulye tarlasının ortasında kocaman, yüksek ve yayvan bir ağaçtı: Yaprakları vardı; üstünde ağaçkakanlar, sarıasmalar yuva kurmuştu. Öğle güneşlerinde mahmurlaşıyor, yapraklarını bırakıyor, ikindi serinliklerinde de geriliyordu.” demişti.
Gene bu sarışına göre vitrinler, hele kürkçü vitrinleri…

Ama ben hiçbir şey bilmiyordum ki… Bilseydim bilgi ve isimler, meselâ sansar, meselâ vizon veya arjanie çağrışımlarımı iklim iklim dolaştırabiiir, çeşitli yaşayışlara ulaştırır, bana ormanları, bozkırları, gölleri, ırmakları düşündürebilirdi.

Bezler, kadifeler, kanepe örtüleri, üstümdeki her şey -gömleğim, kravatım, yakamdaki kola-ayakkabılarım… evet, özellikle de ayakkabılarım!

Sarışından önce ben, kösele diyor, belki de, Fransız köselesi iyidir diyordum. Macar derisi diyordum, vidala, rugan, podösüet diyordum. Ama keçicikleri, mandaları aklıma bile getirmiyordum. (Mandaların gözleri bir şâir, hattâ kara sevda basmış bir genç kız gözlerinden de tatlı, mahzun bakarmış)

Sonra kumaşlar… ya kumaşlar! Ben onların isimlerini, ütü tutup tutmayanlarını bilirdim, ama bir iplik kırıntısından otlara, iklimlere, koyunların, keçilerin cinslerine gidemezdim. Nereden gidecektim ki?

• Cevap: Bu sayfada soru bulunmamaktadır.

11. Sınıf Cem Yayınları Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Sayfa 46 ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.