Ağaç ile Kağıdın Konuşması Fabl

Bir gün kağıdın yolu ormana düşer. Kağıt gezerken yolda bir ağaca rastlar. Yorgun gözü yaşlıdır ağacın. Sorar kağıt neden böyle hüzünlüsün ey ağaç diye. eden olayım şöyle bir bak etrafına hep kesiyorlar yavrularımı ayırıyorlar benden demiş ağaç. Kağıt üzülmüş. Demiş keşke ben de bir şeyler yapsam mutlu etsem seni diye. Nerede çocukların demiş ağaca. Ağaç ilerideki kağıt fabrikasını göstermiş. O an şaşırmış kağıt. Ben de oradan geliyorum demiş. Sonra kağıt öğrenmiş nasıl yapıldığını. Gitmiş diğer kardeşlerini bulmuş. Ağaç diğer çocuklarını görünce ağlamış. Ama yine de kağıt da olsalar onları görmekten mutlu olmuş.

Faydalı Bilgi: “Türküler” bizlerin duygularının tercümanı yüreğimizden akıp giden ne varsa kılavuzudur. Türkü olmayan bir dünya bir çöle benzer. Onlarla güler, onlarla sever onlarla ağlarız. Onlar olmadan ne sevdiğimize aşkımızı, ne yitirdiklerimize ağıtlarımızı ne de kahramanlarımıza hak ettikleri şanı veremezdik. Her yörenin kendi yaşamından damıttığı türküler yıllarca dilden dile hafızadan hafızaya aktarılmıştır. Bizleri biz yapan en önemli ortak paylaşımlarımız haline gelmişlerdir. “Türkü” bilmeyen türkü söylemeyen türkü dinlemeyen bir nesil ne atasını ne geçmişini ne de bugününü bilemez. “Türküler” sayesinde düğünlerimiz neşelenir türküler sayesinde dertlerimize dermanlar buluruz. “Türkü” türkü bir coğrafyanın çocukları olarak bizler türkülerimize sahip çıkmalı onları sonraki nesillere aktarmayı kendimize bir görev saymalıyız. “Türküler”le kalın.