Ağaca Çıksa Pabucu Yerde Kalmaz Deyiminin Hikayesi ve Anlamı
Ağaca Çıksa Pabucu Yerde Kalmaz Deyimi Anlamı ve Hikayesi Kısaca
Anlamı:
Çok tedbirli, işini bilen, her zorluğun çaresini bulabilen, uyanık.
Hikayesi:
Bir gün Nasrettin Hoca yeni bir pabuç almış, yolda yürüyormuş. Çocuklar onu görünce bir oyun oynamak istemişler. Maksatları bir bahane ile hocayı ağaca çıkarıp, pabuçlarını alıp kaçmakmış. Sonra da bahşiş karşılığı geri satacaklarmış hocaya kendi pabuçlarımı. Hoca tam yanlarından geçerken aralarında tartışır gibi yapmışlar. Hoca merak etmiş: “Hayırdır çocuklar, ne alıp veremediğiniz var?” diye sormuş. İçlerinden en çenebaz olanı fırlamış: Hocam, arkadaşlar diyor ki, sen artık yaşlanmışsın, ağaca falan çıkamazmışsın. Ben de diyorum ki, nereden çıkarıyorsunuz hocanın yaşlandığını? Hem eski topraktır o, bizden bile dinçtir, elbette çıkar.” Hocanın hoşuna gitmiş bu övgü. “Çıkarım ya, niye çıkamayayım ki?” demiş.
Hemen ağacın başına geçmiş, pabuçlarını çıkarmış. Çocuklar da içten içe sevinmiş, çaktırmadan birbirlerine göz kırpmışlar. Tam o sırada hoca, pabuçlarını bağcıklarından birbirine bağlayıp omzuna atmasın mı! “Bismillah” deyip pabuçlarla birlikte ağaca tırmanmaya başlamış.
“İyi de hocam, pabuçları niye aldın ki yanına?” diye sormuş çocuklardan biri hayretle.Koskoca Nasrettin Hoca, anlamış elbette çocukların niyetini.“Bakarsınız ağaçtan öte yol gider, ben de oradan eve giderim” demiş gülerek.Çocukların plan suya düşmüş tabii. İçlerinden biri demiş ki, “Şu Nasrettin Hoca çok uyanık adam, ağaca çıksa pabucu yerde kalmaz.”
İşte böyle, çok tedbirli olup kolay kolay başına iş gelmeyen, her işini ince ince hesaplayan, sağlamcı insanlar için kullanılır bu deyim.