Ahmet Hikmet Müftüoğlu Kimdir, Eserleri ve Edebi Kişiliği
Ahmet Hikmet Müftüoğlu
XX. yy. hikâyecilerinden, 3 Haziran 1870- 19 Mayıs 1927, doğ. ve ölm. İstanbul
• Galatasaray Lisesi’ni bitirdi (1888), hariciyeci oldu: Konsolos kâtipliği ve konsolosluk yaptı. Peşte Başkonsolosu (1912-1918) oldu. Mesleğinde son görevi Hariciye (Dışişleri Bakanlığı) müsteşarlığıdır. Karaciğer kanserinden öldü. Maçka Mezarlığı’nda gömülü
• Bilinen ve en eski şiiri “Saadet-i Mehtap” adlı şiiridir (1887). Yayımlanan ilk eseri “Bir Müteverrim’in Onnana Son Vedaı” adlı mensuresidir (1887). 1896’da Servetifünun dergisinde yayımladığı bir hikâye ile o topluluk yazarları arasında görünen Ahmet Hikmet, ilk hikâyelerinde Servetiftinuncularm ortak dil ve üslûbunu kullandı. Türkçülük ve Yeni Lisan akımını benimsedikten, Türk Derneği ve Türk Yurdu dergilerine geçtikten (1911) sonra, yerli, millî konularda sade bir dille yazdı 8 Hikâyelerini *Haristan ve Gülistan (Dikenlikler ve Gül bahçesi, 1901), Çağlayanlar (1922) kitaplarında topladı
• Dr. Fethi Tevetoğlu’nun Büyük Türkçü Müftüoğlu Ahmet Hikmet monografisi Milli Eğitim Bakanlığı’nca (1951), Hikmet Dizdaroğlu’nun Müftüoğlu Ahmet Hikmet incelemesi de Türk Dil Kurumu’nca (1964) yayımlandı 8 Yazarın Gönül Hanım romanıyla Çağlayanlar hikâye kitabının yeni yayınları M.Eğ. Bk. 1000 Temel Eser dizisindedir (haz. Fethi Tevetoğlu, 1971).