Ahmet Reşit Rey 

• Servetifünun şairlerinden, 1870-14 Ağustos 1955, doğ. ve ölm. İs­tanbul

• Takma adı H. Nâzım olan Ahmet Reşit, Mekteb-i Mülkiye’yi bitirdi (1888), Ali Ekrem Bolayır gibi o da, saraya mabeyn kâtibi oldu (1890), 16 yıl bu görevde çalıştı, Kudüs mutasarnflığına atandı (1906). Sonraki görevleri arasında Halep va­liliği (1908), Galatasaray Sultanisi edebiyat öğretmenliği (1910), Dahiliye Nâzırlığı (1912) kayda değer. 1913-1919 yılları arasını Avrupa’da geçirdi. 1919-1920’de ye­niden Dahiliye Nâzırlığı yaptı, Sevr Andlaşması’na muhalif olduğundan, istifa etti, kendini artık yalnız edebî çalışmalara vererek Racine’in piyesleri’ni (1934/35) Ver-giliııs’unY4e«ew’ini (1936) ve başka bazı eserler çevirdi; edebiyat bilgileri üzerine iki ciltlik Nazariyat-ı Edebiye’si 1912’de çıkmıştı

• İlk şiirlerini Gülşen dergisin­de yayımlayan (1885), Servetifünun’cularm arasına kişiliğini yapmış olarak giren (1896) Ahmet Reşit, bireysel duygu ve hayallerle örülü, dili ve tekniği sağlam, lirik şiirler yazdı; bu şiirler bir kitaba toplanmadı. Gördüklerim Yaptıklarım, 1900-1923 adlı anı kitabı 1945’te yayımlandı.