Aman Ormancı Türküsünün Hikayesi Sözleri Notaları
Aman Ormancı Türküsünün Hikayesi Sözleri Notaları
Aman Ormancı Türküsünün Hikayesi
Yöresi: Muğla
Yıl 1946, aylardan Temmuz. Muğla’nın Geneves ve Kozağaç köyleri civarındaki ormanlarda bir yangın çıkar. Yangın kısa sürede kontrol altına alınır. O sırada Mustafa adlı bir şahıs ve Geneves köyünün muhtarı Tevfik isimli iki dost Belen kahvesinde oturmuş, dama oynamaktadır. Tevfik, yörede herkes tarafından sevilmektedir.
Orman koruma ve bakım memuru olan Sarı Mehmet, etrafı çevrilen yangının kontrolden çıkmaması için Belen kahvesine gelerek Tevfik’ten bekçi ister. Tevfik, iş zamanı olduğu için bekçiyi vermek istemez. Bu konuda ormancı, tuttuğu zaptı Tevfik’e imzalatmak ister. Ancak Tevfik oyunun kritik bir anında olduğundan belgeyi imzalamaz. Ormancı kızar ve 03nın oynanan masayı devirir. Mustafa, araya girer, masayı düzeltir, ormancıyı “Sen sarhoşsun. Çek, git.” diyerek uzaklaştırmak ister. Ormancı ise işi inada bindirir, bir kez daha yıkar masayı. Bu kez Mustafa ile tartışmaya başlar. Mustafa sinirlenerek ormancıyı tokatlar. Ormancı kamasını çıkardığı gibi Mustafa’yı kolundan yaralar. Bunun üzerine Mustafa silahım çeker, tam ateş edecekken Tevfik araya girer ve kurşunlar ona isabat eder. Mustafa, Tevfik’le ilgilenirken ormancı kaçar. Köylüler Mustafa’yı yatıştırır ve silahını elinden alırlar. Muhtar Tevfik Muğla Devlet Hastanesi’ne kaldırılır; kurtarılamayarak ölür. Türkü, bu olay üstüne yakılır.
Ormancı Türküsünün Sözleri
Çıktım Belân kahvesine baktım ovaya
Bay Mustafa çağırdı dam’oynamaya
Ormancı da gelir gelmez yıkar masaya
Söz anlamaz ormancı çekmiş kafaya
Aman ormancı yaktın (canım) ormancı
Köyümüze getirdin yoktan biracı
*****
Gereviz’in ortasında değirmen döner
Değirmenin suları dağından iner
Mustafa’ya ablan kurşun Tevfiğe değer
Tevfiğimin acıları yürekler deler