Biz Kollarımızı Açabildiğimiz Kadar İnsanız Konulu Kompozisyon

İnsanoğlu evrende yalnız yaşayan bir canlı değildir. Etrafımızda binlerce varlıkla paylaşırız dünyayı. Kendimizden başka kalan her şeyi dışlayarak da yaşayabiliriz hepsini kucaklayarak da. Bu bizim dünyaya bakış açımızla ilgilidir. Eğer biz kollarımızı açıp kucaklamaya açık olursak evreni doğayı hayatı paylaşabildiğimiz alanlar da yaratmış oluruz. Ya da kendi kabuğumuza çekilip dünyaya sırtımızı da dönebiliriz.

Mevlana’nın yetiştiği bu topraklar binlerce yıldır insana kucak açan topraklardır. O kadar eski ve köklüdür ki insanları kucaklamak, onlara dostluk ve sevgi kapılarımızı açmak artık bu topraklarda yaşayan insanlar için sıradan bir şeydir. Evdeki iki ekmeğinden birini paylaşabilecek kadar zengin gönüllü insanların diyarıdır Anadolu.

İnsan alemde diğer insanlara kollarını açıp onlarla hayatı bölüştüğü müddetçe yaşar. Siz de kendi evreninizde yalnızlığa mahkum olmamak için diğer tüm canlılara kucak açmayı bilin..