Cabar Türküsünün Hikayesi Sözleri Notaları

Cabar Türküsünün Hikayesi 

Yöresi: Denizli

Cabar köyü, Çivril – Uşak karayolu üzerinde, Bulkaz dağlarının eteğinde, şirin bir köydür. Yamaçta, geçimini hayvancılıkla sağlayan bu köy halkı, dirlik, düzen içindedir. Cabar’da birçok mutlu insan yaşar.

Ancak birgün, felaket bulutları, gelip köyün üstüne çöker. 1919 yılının sonbaharında, Yunan orduları, ellerinden gelen her türlü zulüm ve eziyetlerle, İzmir’den başlayarak, Anadolu içlerine ilerlerken geçtikleri yerler, yakarlar, yıkarlar. İhtiyar, kadın, çocuk demeden birçok insanı öldürürler. Cabar’da kıyıma uğrayan köyler arasındadır. Yunanlılar, Cabar’ı ateşe verir. Yangın o kadar şiddetli olur ki, birçok sülale bütün fertlerini kaybeder.

Cabarlılar bütün güçleriyle yangını söndürmeye çalışırlar. Komşu köylerden Poturlar’ın sakinleri de seferber olur bu iş için. Ancak bütün gayretleri boşunadır.

Poturlar köyünden Emine adlı bir kız da yangını söndürmek amacıyla yamaçtaki Gökpınar’dan su taşıyanlar arasındadır. Bu arada onu gören iki Yunan askeri Emine’ye kötü niyetle yaklaşır. Emine, testisini kaldırdığı gibi askerlerden birinin başına indirir. Bu sırada diğer asker de Emine’nin kalbine boşaltır tüm kurşunlan… Cabarlılar bu zulmü unutmazlar, ağıtlar yakarlar kendi kendilerine. Yas tutarlar yıllarca. Ancak ölenle ölünmez. Bu türkü, önce ağıt olarak söylenir, sonra türküye dönüşür. Daha sonra oyun havası olarak folklorumuza girer.

Cabar Türküsünün Sözleri

Akpınara desti de goydum dolmadı

Şu Cabar’da eğri de fesli galmadı

****

Ay mı doğdu gün müde doğdu yayıldı

İnce belli eminem bir gurşunda bayıldı

****

Şu Cabar’ın eriğine dallerine

Varın bakın poturların hallerine

Cabar Türküsünün Notaları