Cumartesi Yalnızlığı Kitap Özeti

Selim İleri’nin hikâye kitabı (1968)

• Sekiz hikâye. İlk ikisi (Hüzün Kahvesi ve Yürek Burkuntuları), şizofrenik saplantı ve sayıklamalar içinde, yılgın bir cinsel sapığın öyküsü. Cumhuriyet’ten sonra bir aile fertleri arasındaki kopuşlara yaslanan üçüncü hikâyede,
Cumhuriyet’ten önce bir nâzır kızı olan; üniversitede okumuş öğretmen Suat; sevdiği, fakat ülküsü tutkusundan ağır basan aşırı sosyalist bir marangoz tarafından terk edilir; artık mutsuz bir dünyaya kapalı, yaşlı bir kızdır Suat ve Türküsüz’dür. Dördüncü hikâyedeki üniversite öğrencisi Güner’in, yalnızlığında yakın dostluk kurduğu, Erenköy’ündeki komşu Eşref Selim, Nâzım Hikmet’tir. Halktan gelen, halka dönük Güner, Eşref Selim’in görüşleri etkisinde, burjuva üvey babasının sofrasında kendini bir Asalak gibi görür. Güzün Savaş hikâyesi; toplanıp götürülen, cop yiyip çocuğunu düşüren kızlı, erkekli öğrenci gösterileriyle bir miting tutanağı gibidir. Altıncı hikâyenin kahramanı işçi kız, bencil anlayışsız bir aile çevresinde, sürekli bir bunalımı yaşar; ancak kaynakçı bir gençle gezmelerinde, yani Cumartesi Yalnızlığı’nda mutludur. Sevdiğinin, sonunda, Türküsüz’deki marangoz gibi çekip gitmesi üzerine, bu mutluluktan da yoksun kalır. Son iki hikâye Ağlayan Kiremitler ile Zeytinliklerin Altında Sükûn Yok’ta konu, büyük şehirde fabrika işçilerinin dünyasıdır: Ege zeytinliklerinden kopup gelmiş Macide ile Recep, büyük şehir düzen ve koşulları altında ezilirler.