Kemal Özer

Günümüz şairlerinden, doğ. 9 Mart 1935, İstanbul

• İstanbul Erkek Lisesi’ni bitirdi (1955), Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’ndeki öğrenimini yanda bıraktı. Kitapçılık ve yayıncılığın dışında, Cumhuriyet gazete­sinde (1960-81), Karacan Yaymları’nda (1981-1983) çalıştı, Varlık dergisinde ge­nel yayın danışmanlığı yaptı (1983-1990)

• İlk şiirlerini (1951) hikâyeleri izlemiş (Seçilmiş Hikâyeler dergisi, 1954/57) a dergisini kuranlardan biri olmuş, bu dergi özellikle İkinci Yeni şair ve yazarlarını bir araya toplamıştı (29 sayı, 1956-1960). Sonradan Şiir Sanatı adında, aylık bir şiir dergisi daha çıkardı (20 sayı, 1965-1967)

• İkinci Yeni’lerin en çok sözü edilen şairlerinden olan Kemal Özer’in şiirlerin­de, uzak çağrışımların izinde yürümekle çözülebilecek gizli bir bütünlük kaygısı seziliyordu. Şairliği, yeni aşamalarda, toplumsal eylemlere, yurdun ve dünyanın politik-güncel olaylarını şiirleştürneye yöneldi. Şiir kitapları: Gül Yordamı (1959), Ölü Bir Yaz (1960), Tutsak Kan (1963), Kavganın Yüreği (1973), Yaşadığımız Gün­lerin Şiirleri (1974), Sen de Katılmalısın Yaşamı Savunmaya (1975), Geceye Karşı Söylenmiştir (1978), Kimlikleriniz Lütfen (1981), Araya Giren Görüntüler (1983), Çağdaş ve Boyun Eğmeyen (bütün şiirlerinden seçmeler, 1985), Sınırlamıyor Beni Sevda (1987), İnsan Yüzünün Tarihinden Bir Cümle (1990), Bir Adı Gurbet (1993), Oğulları Öldürülen Analar (1995), Onların Sesleriyle Bir Kez Daha (1999), XX, Yüzyıl Duvar Kabartmaları (bütün şiirleri-2000), Dalgayı Haber Veren Yakamoz (2006); gezi: Güldeki Şafak (1979), Düşmanı Kardeş Yapmak (1994); anı: İkinci Yeni’den Toplumcu Şiire (1999); mektup: Sanatçılarla Yazışmalar I (2000); çocuk kitapları: Nasrettin Hoca (1975), Tatil Köyünün Çocukları (1981), Trenler Ne Gü­zeldir (1983), Dünya Onlarla Daha Güzel (1992); Çiçek Dürbünü (1994), Şiirlerle Andersen Masalları (1995), Şiirlerle Ezop Masalları (1996), Sinemayı Seven Çocuk (1997), Sorulardan Bir Gökkuşağı (1999); Güneş Arkasına Baktı (2000); deneme-değerlendirme: Umut Edebiyatı Yedi Canlıdır (1992), Acı Şölen (1992), Gün Olur Söze Yazılır (1992), Yaşadığımız Günlerin Yazıları (1996), “Benim Ellerimi Al, Be­nim Gözlerimi Kullan “ (1999); derleme: Sanatçılarla Konuşmalar (1979), Şiirlerle İstanbul (1993), Soruların Gündeminde (1995), Oradaydım Diyebilmek (1995), Eleştirilerin Gündeminde (1999). Günlüklerini ise Tanık Günler adlı 2 ciltte topladı (1993-1994), Gölgeden Güneşe (1999); öykü: Baba ile Kız (1999); çeviri: Suskun Sesler (Romen Kadın Ozanlar Antolojisi) (1992 – E. Koparan ile), Zamanın Sözü (E.Melike Roman ile Romen şairi N. Dragoş’tan, 1989), Zambak ve Gölge (Gülşah Özer’le F.G.Lorca’dan, 1990), Sevdiğime Seslenir Gibi (P. Neruda), Kuşlar Hava­lamyor Yüreğimden (Sara M. Stinus), Temiz Yürekle (Attila Jozsef), Köpüklenen Gök (Miklos Radnoti), Granit Destanı (Liçezar Elenkov), Bir Yüdızdı Taşıdığım (Lubomir Levçev)

• Sen de Katılmalısın Yaşamı Savunmaya kitabıyla 1976 Türk Dil Kurumu Şiir Ödülü’nü, Kimlikleriniz Lütfen ile 1982 Toprak Şiir Ödülü’nü, İn­san Yüzünün Tarihinden Bir Cümle ile 1991 Yunus Nadi Şiir Armağanı’nı, Bir Adı Gurbefle 1993 Ferit Oğuz Bayır Ödülü’nü, 1999 Damar Dergisi Edebiyat Emek Ödülü’nü, 2000 Truva Kültür ve Sanat Ödülü’nü, 2001 Dionysos Şiir Ödülü’nü kazandı. Öykü dergisi onun için bir özel sayı çıkardı (Mart 1976).