Kendini Tanıma ve Özgüvenle İlgili Bir Hikaye

Geçen gün fırına ekmek almaya gittiğimde yolun kenarında küçük tartısıyla üç beş kuruş para kazanmaya çalışan bir çocukla karşılaştım. Soğuktan dolayı tir tir titriyordu. İçim cız etti. Hemen sokağın yanı başındaki kahveye götürdüm onu. Adı Mıstık’mış. Sordum neden bu işi yapıyorsun bu soğukta diye. Yeni öğrendiği Türkçesiyle Suriye’den göç ettiğini söyledi. Ne gelirse eve destek oluyormuş. Kendimi bildiğimden bu duruma kayıtsız kalamazdım. Çünkü küçüklüğümden beri huyum budur, yardım edebileceğim bir olay olduğunda hemen müdahalede bulunuyorum. Mahallenin fırıncısıyla konuştum. Onu işe aldı. Mıstık artık soğukta titremeyecekti. Ben de kendime olan özgüvenle doğru ve yararlı bir iş yapmanın saadetiyle ekmeğimi alıp eve döndüm.