Kolları Mayi Döğün Türküsünün Hikayesi Sözleri Notaları

Kolları Mayi Döğün Türküsünün Hikayesi Sözleri Notaları

Kolları Mayi Döğün Türküsünün Hikayesi

Yöresi: Şanlıurfa

Bu türkü, yaptığı iyiliklere karşılık bulmayan, erdemli bir kaynananın gelinine serzenişidir. Vakti zamanında Emin isminde biri vardır. Emin bey, mektep medrese eğitimi ile yetişmiş genç yaşında tahsildar amirliğine kadar yükselen bir devlet memurudur. Urfa’nın zengin ve şehirli ailelerinden biline mensup olup o yörede itibarlı bir kişidir. Görevi gereği zaman zaman köy ve nahiyelere de gittiği olur. Yine böyle bir görev amacıyla maiyetindekilerle birlikte Harran yöresinde bir köye gitmektedir. Atlarına su vermek amacıyla yol üzerindeki bir köye uğrarlar. Kuyunun başında üç beş kız vardır. Bu kızlar 100-120 metre derinliğindeki kuyudan, omuzlarına kendiri yaslayarak, ardarda sıralanmış şekilde su çekmektedirler. Su çekerken de mahalü türküler söylemektedirler. Bu kızlardan uzun boylu, beyaz tenli, karagözlü ve kollan mavi döğünlü olanı, Emin Bey’in dikkatini çeker. Kız da ona bakar, Emin bey o andan itibaren ayrı bir aleme dalar. Kızın bakışı, duruşu işvesi onu can evinden vurmuştur. Kolları mavi döğünlü olan bu genç kıza sevdalanır.

Sorup soruşturur, bu kızın babası o yörenin zengin beylerinden birisi olup, Urfa merkezinde ikamet etmektedir. Bu kız, beyin, köyde yaşayan ikinci hanımının kızıdır. Bir müddet sonra Emin bey kızı istetir. Kızın ailesi kabul eder ve düğün hazırlıkları başlar. Kız tarafının kesim olarak istediği, başlık ve hal’et yanında inci, elmas ve altın takılar kabul edilip, eksiksiz olarak kız tarafına gönderilir. Düğünleri yapılır. Emin beyin Carni-i Kebir Mahallesindeki kesme taştan yapılmış çardaklı, havuzlu saray yavrusu evine gelini getirir.

Emin beyin annesi, genç yaşta eşini kaybetmesine rağmen Emin beye hem annelik hem de babalık yapmışta-. Oğlunun mürüvvetine çok sevinir. Gelinini ilk günden beri çocuğu gibi sevmeye başlar. O’na hep yardımcı olur, onurlandırır, korur. Ne yazık ki gelin, bu güzel tavırlardan anlayan birisi değildir. Eşe dosta, komşulara ve Emin beye hep kaynanasını kötüler durur. Kimse bunlara inanmazsa da, bazı fitne fesatlar ailenin mutluluğunu karartmaya başlar. Emin bey duygulu ve aile geleneklerine bağlı birisidir. Bu zaman dilimi içerisinde artık çoluk çocuğa da karışmışlardır. Gelinin bu fitne fesat halleri Emin beyi üzmektedir annesinin kendisine yapmış olduğu fedakarlıklar aklına geldikçe günbegün üzüntüsü artar. Bir kış gecesi tüm aile aynı odada toplanmışlar çocuklar, ninesinden kendilerine bir masal anlatmasını isterler.

Bilge bir hatun olan nineleri; “Vakti zamanında Emin isminde biri varmış” diye söze başlayarak, oğlunum evlenmesini, gelinine serzenişini ve çömçe gelin’i bir masal tadında kendilerine imalı bir şekilde anlatır. Orda bulunan Gelin, kaynanasının ne söylemek istediğini kavrar, yıllardır yapmış olduğu yanlışlıklardan utanır ve yaptıklarına pişman olur. Aile, o günden itibaren sıcak bir yuva ortamına kavuşur. Ve böylece bu öykü yıllarca dilden dile dolaşır.