Kurda Kuzu Emanet Edilmez Atasözünün Açıklaması Anlamı Hikayesi Kısa
Kurda Kuzu Emanet Edilmez Atasözünün Açıklaması
Kurda Kuzu Emanet Edilmez Atasözünün Anlamı
Kurda Kuzu Emanet Edilmez Atasözünün Hikayesi Kısa
Kurda Kuzu Emanet Edilmez Atasözünün Öyküsü
KURDA KUZU EMANET EDİLMEZ ATASÖZÜNÜN ANLAMI
- Kendi çıkarından başka şey düşünmeyen, açgözlü kişilere bir şey emanet edilmez.
KURDA KUZU EMANET EDİLMEZ ATASÖZÜNÜN HİKAYESİ
Günlerini kırda bayırda, sürünün peşinde geçiren çobanın, bir gün kasabada bir işi çıkar.
Gidebilmesi için sürüsünü birine emanet etmesi gerek… Arar, sorar kimseyi bulamaz sürüsüne bakacak.
Sonunda günlerdir çevresinde dolaşıp duran kurdu çağırır yanına:
“Ben sizin soyunuzu bilirim, kurt kardeş,” der. “Sizin soyunuzdan bir köpeğim vardı, mertti, yiğitti… Sen de öylesindir. Benim birkaç saatliğine kasabaya inmem gerekiyor. Sürüye göz kulak olur musun, ben gelinceye kadar?”
Kurdun ağzı sulanır ama belli etmez hiç.
“Ee, nasıl etsek bilmem ki?” diye nazlanır biraz. “Benim de yapılacak işlerim var. Yine de komşuluk hatırı için bakayım bari…”
Sürüyü kurda emanet eden çoban hemen koşar kasabaya. İşini çabucak görüp döner geri.
Tam teşekkür edecekken kurda, bakar ki kuzulardan biri eksik.
“Kurt kardeş, bir kuzuyu göremiyorum ben,” diye sorar, endişe içinde.
Dudaklarını yalar kurt:
“Kuzu mu? Karnım acıktı, yedim,” der.
Çoban, o an anlar yaptığı yanlışı.
“Ama kurt kardeş,” diye yakınmaya başlayınca kurt doğrulur oturduğu yerden:
“Bilmez misin çoban kardeş, kurda kuzu emanet edilmez!” der, dönüp arkasını hızla uzaklaşır oradan.
