Lafla Peynir Gemisi Yürümez Atasözünün Hikayesi ve Anlamı

Anlamı:

Yalnızca şöyle yaparım ,böyle yaparım demekle iş yapılmaz, harekete geçmek lazımdır.

Hikayesi:

Eski zamanlarda İstanbul’da aksi mi aksi bir peynir tüccarı yaşarmış. Aksi olduğu kadar da pintiymiş bu adam. Cebinden üç kuruş çıkacak diye uykuları kaçarmış. Bu adam işi gereği Trakya’dan peynir geti­rir, İstanbul’da satar, kalanını da deniz yoluyla İzmir’e gönderirmiş. Ama ne var ki peynirleri taşıyacak gemiye nakliye ücreti ödememek için kırk dereden su getirirmiş. “Yahu hele bi varsın peynirler, kaçacak değiliz ya, orada öderim parasım” der, İzmir’e varmca da kırk bahane bulur, dönüşte ödeyeceğini söyler, böyle böyle nakliyatı beda­vaya getirirmiş.

Çok da aksi biri olduğundan, ağzı da çok laf yaptığından, gemi kaptanları onunla uğraşmaktansa ses çıkarmamayı yeğlerlermiş. Yine bir gün peynirleri gemiye yükletirken, kaptanm canına tak etmiş, “Peynirci efendi, yalnız bu sefer para peşin” demiş kaptan. Tüccar yine açmış ağzmı yummuş gözünü. “Vay vay vay, ödemeyecek miyim sanıyorsun, hele bir peynirler sağ salim ulaşsın, üstelik İzmir’de ücretler de iyi, fazla fazla veririm para­sını” diye türlü türlü laflar etmiş. Kaptan dinlemiş, dinlemiş, bakmış lafın sonu gelmiyor, “Kusura bakma efendi, verecek­sen parayı ver, yoksa başka kapıya, lafla peynir gemisi yürümüyor” demiş. Böylece ilk kez bir kaptan aksi peynir tüc­carından para almayı başarmış.

İşte böyle, insanın çenesinin değil elinin çalışması lazımdır. “Onu da yaparım, bunu da yaparım” diye atıp tutan, iş yapmaya gelince kılı kıpırdamayan, lafa gelince mangalda kül bırakmayan insanlardan bir iş çıkmaz.