Nigar Hanım

XX. yy. şairlerinden, 1862-1 Nisan 1918, doğ. ve ölm. İstanbul

• Harbiye’de uzun yıllar hocalık etmiş Macar Osman Paşa’nm kızı olan Nigâr Hanım yedi yaşında Kadıköy’de bir Fransız okulunda okumaya başladı, kuvvetli bir Doğu-Batı Iciiltürüyle yetişti, 14 yaşında evlendi, evlilik hayatı bahtsızlık ve boşanma ile sonuçlandı, 1908’den sonra Hisar’daki sayfıyesiyle Nişantaşı’ndaki konağında ki­bar bir Türk hanımı hayatı yaşadı, öldü, Rumelihisarı’ndaki Kayalar Mezarlığı’na, annesiyle babasının yanma gömüldü

• Servetifünun’cularm çağdaşı olan, şiirlerinin bir kısmını “Üryan Kalb” takma adıyla Servetifünun dergisinde yayımlayan Nigâr Hanım, o devrin tanınmış iki kadın şairinden biridir (öteki, Makbule Leman Hanım, ölm. 1898). Hâmit, Recâizade Ekrem, Fikret ve Cenap etkileri taşıyan ve aruzla yazılmış şiirlerinde mutsuz hayatının üzüntülerini dile getirdi. Eserlerinin sayısı ve samimiyeti ile de Cumhuriyet devrine kadar yetişmiş olan kadın şairlerimizin en büyüğü bilindi

• Eserleri: Efsus (Yazık, şiirler, 1. cilt 1886, 2. cilt 1890), Nî-ran (Nurlar, şiirler, 1896), Aks-i Sada (Yankı, şiirler, 1900), Safahât-Kalb (düzyazı aşk mektupları, 1901), Elhan-ı Vatan (Vatan Ezgileri, nesir yazıları, 1916), Girive (Çıkmaz Yol, dram, 3 perde, 1912’de oynandı) • Şiir kitaplarında Batı şairlerinden yaptığı çevirilere de rastlanır

• Nigâr Hanım’m, ölümünden elli yıl sonra açılma­sını vasiyet ettiği, yirmi defter tutan, günlük biçimi anılarının bir kısmı oğlu Salih Karamet Nigâr tarafından şu eserde yayımlandı: Nigâr binti Osman: Hayatımın Hikâyesi (1959).