Osman Efe Türküsünün Hikayesi Sözleri Notaları
Osman Efe Türküsünün Hikayesi Sözleri Notaları
Osman Efe Türküsünün Hikayesi
Yöresi: Afyon
Bir iftiranın yaktığı ocağın hikâyesidir Afyon’da geçen.
Aslen Isparta’lı olan Osman Efe, medreseden sonra yerleştiği Şuhut’ta hafızlık yapmaya başlar. Dürüst kişiliği ile herkesçe sevilmiş olan hafız, bir süre sonra evlenmiş. Harman zamanı bir Ermeni’nin iftirası ile evine varıp karısının boynundan altınlarını almaya çalışan haciz memurunu duyar Osman Efe. Ermeniler gelip karısının altınlarını almaya çalışıyor zannederek haciz memuru ile Ermeni’yi öldürür. Osman Efe dağa vurur kendini, artık meskeni dağlar, mesleği eşkıyalık olmuştur.
Zenginden alır fakire verir, hak dağıtmaya çakşırmış. Pazar kurulmuş bir vakit indiğinde meydana, kalan bütün malları dağıtmış fukaraya. Elinde tüfeği ölçü yapıp, paylaştırmış kumaşları. Sonraları Osman Pazarı olarak bilinse de o meydan, yaptığı yapmadığı her iş üstüne kalır olmuş Osman Efe’nin.
İyiden iyiye peşine düşmüş zaptiyeler ve bir yörük kadını ile anlaşıp tuzak kurmuşlar Efe’ye. Osman Efe, yörük çadırında konuk iken, ateş gibi helva tenceresini fırlatmış yüzüne işbirlikçi kadın. Anlayıp kaçsa da hemen, yakalanmış bir süre sonra ve düşmüş hapise.
Ermeniler intikam almak için parasıyla adam tutup, bir öğlen vakti hapishane avlusunda dolaşan Osman Efe’yi cami minaresinden vurdurmuşlar.
Osman Efe Türküsünün Sözleri
Osman’ın bindiği yıldızdan eyer
Her gelen kurşunlar Osman’a deyer
Eski muhabbetler kalmamış meyer
Alınan ( hileyle ) avlandım der Osman Efe
*******************
Osman yük yıkınmış yolun sağına
Atım uğramıyor Karadağı’na
Adam teslim m’olur kürdün beyine
Alınan ( hileyle ) avlandım der Osman Efe