Pek Yokuşmuş Cavırasarın Yolları Türküsünün Hikayesi Sözleri Notaları

Pek Yokuşmuş Cavırasarın Yolları Türküsünün Hikayesi 

Yöresi: Muğla

Topaloğlu Mehmet Efe, kurtuluş savaşı başlangıcında “Muğla Serdengeçti Müfrezesi”nin silahlı zeybeklerindendir. Ayrıca o dönemde Demirci Mehmet Efe’nin köşk karargâhında da komutanlık yapmış bir Muğlalı’dır.

Efe, 13-14 yaşlarındayken birgün, bir arkadaşıyla Muğla’nın Asar mevkiinde yaşayan Hafıze adlı bir kadının yanına eğlenmeye giderler. Efe Hafıze’den şarkı söylemesini ister. Ancak kadın yakınlarında yeni ölen birisinin olduğunu, dolayısıyla türkü söylemenin saygısızlık olduğunu söyleyerek bu isteği geri çevirir. Efe’nin arkadaşı “senin sözün bu kadar geçer” gibilerinden bir laf edince, Efe sinirlenir. Göz dağı vermek amacıyla bıçağını hafifçe Hafize’nin bacağına batırır. Ancak Hafize bu yaradan kurtulamaz ve kan kaybından ölür.

Türkü bu olay üstüne yakılmıştır.

Pek Yokuşmuş Cavırasarın Yolları Türküsünün Sözleri 

Pek yokuşmuş cavır asarın yolları

Gırılı da verdi mor garantilin dalları

Yakma da hafizem benden başka elleri

Beni de vuran Topalların Memed’i

Hadülen de hadülen ineğinen danası

Kızı bana yanmış

Ne garışır anası

************

Bir asardan bir asara geçtin mi

Akibette ganim bir damla da içtin mi

Onüç ondört deliganlının içinde

Topalların Memed’ini seçtin mi

Hadülen de hadülen

İneğinen danası

Kızı bana yanmış

Ne garışır anası

Pek Yokuşmuş Cavırasarın Yolları Türküsünün  Notaları