Tahsin Yücel Kimdir, Hayatı ve Eserleri
Tahsin Yücel Kimdir, Hayatı ve Eserleri
• Günümüz yazarlarından, doğ. 17 Şubat 1933, Elbistan
• Ortaokul ve liseyi İstanbul’da, Galatasaray Lisesi’nde okudu (1945-1953), Edebiyat Fakültesi Fransız Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi (1960), aynı bölüme asistan oldu, profesörlüğe kadar yükseldi.
• İlk iki hikâyesi Varlık Yayınevi’nin yıl başlarında yayımladığı Yeni Hikâyeler (1950) kitabında çıkmış, bunu Varlık dergisinde (1 Mayıs 1950) ilk köy ve kasaba notları izlemişti.
• Okuyucu, Tahsin Yücel’in, konularını toplumun alt ve orta tabakalarından alan hikâyelerinde kırık, ezik hayatlara yakılmış birer ağıt acılığı bulur, bunların etkileyici anılarda devam eden bir güç ve arınmış bir dille işlendiğini görür.
• Çoğu Fransız edebiyatının belli-başlı eserleri olan çeviri kitaplarının sayısı sekseni geçiyor.
• Kitapları;
Hikâye: *Uçan Daireler (1954), *Haney Yaşamalı (1955, yeni b. 3. kitabı ile 1981), “Düşlerin Ölümü (1958), “Yaşadıktan Sonra (1969), Dönüşüm (1975), Ben ve Öteki (1983, 4. ve 5. hikâye kitabının eklerle b.), Aykırı Öyküler (1989), Komşular (1999); roman: *Mutfak Çıkmazı (1960), Vatandaş (1975), Peygamberin Son Beş Günü (1992), Bıyık Söylencesi (1995), Yalan (2002, 2003 Yunus Nadi Ödülü), Kumru ile Kumru (2005), Ayna (2005), Gökdelen (2006); masal: Anadolu Masalları (1957); inceleme: Dil Devrimi (1968), Dil Devrimi ve Sonuçları (yenilenmiş b. 1981), L’Imaginaire de Bernanos (1969), Figures et Messages Dans la Comedie Humaine (1972, Türkçesi İnsanlık Komedyasında Yüzler ve Bildiriler adıyla, 1997), Anlatı Yerlemleri (1979), Yapısalcılık (1982), Eleştirinin ABC’si (1991);
Deneme ve eleştiri: Yazın ve Yaşam (1976), Yazının Sınırları (1982), Tartışmalar (1993), Yazın, Gene Yazın (1995), Alıntılar (1997), Söylemlerin İçinden (1998), Salaklık Üstüne Deneme (2000) İlk iki kitabındaki hikâyeler üzerine geniş bir inceleme Asım Bezirci’nin Günlerin Getirdiği (1962) adlı eserindedir.
• Tahsin Yücel Haney Yaşamalı kitabıyla 1956 Sait Faik Hikâye Armağanını; Düşlerin Ölümü ile 1959 TDK Öykü Ödülü’nü kazanmıştı. 1984 yılında Azra Erhat Çeviri Yazını “Üstün Hizmet Ödülü”nü, Peygamberin Son Beş Günü ile 1993 Orhan Kemal Roman Armağanını aldı. Söylemlerin İçindende 1999 Sedat Simavi Armağanını layık görüldü.
