Yaz Evi Kitap Özeti

• Mehmet Zaman Saçlıoğlu’nun hikâye kitabı (1994)

• Yaz Evi’nin ilk hikâyesi Brandenburg’un Dört Atlısı, bir eski saat, pusula ve madalya satıcısı aracılığıyla kurduğu ironi eşliğinde (“Doğu Almanya” ve “Sovyetler Birliği” özelinde) yıkılan sosyalist sisteme göndermelerde bulunur. Bir Yaz Evi, projesini bir mimara çizdirerek kendisi ve ailesi için mezar yaptıran 75 yaşındaki bir adamın, 92 yaşına gelip de ölmemesi sonucunda, Âşiyan’daki mezarın ikinci katına taşınıp, alt kattaki ölü karısıyla birlikte, mezarlıkta yaşamaya başlamasını hikâye eder.
Oteldeki Kapı, lüks bir otelin tuvaletine giren yaşlı bir adamın, kapıları karıştırdığı için otel tuvaletinde hapis kalışının komik olduğu kadar acıklı hikâyesidir. Bir Kadın, Bir Erkek, Âdem-Havva alegorisinden yola çıkarak kadın ve erkeğin uzlaşmaz dünyalarına ışık tutmaya çalışır. Yalanın İki Yüzü, karısıyla tartışıp da içmek üzere barlardan birine sığınan adamın, garson kızın yalanları sayesinde hem evliliğini kurtarması, hem de yaşadığı sevince tutunup hayata sarılışını hikâye eder. Kutsal İttifak, dinsel inançları ticarete dökmüş bir imamı anlatır. Pencere Önümün Yolcusu, evinin önünden her gün geçen gencecik bir deliyle huzuru kaçan bir adamın izlenimlerini aktarır. Nöbette, buz gibi havada hela ve garaj nöbeti tutan iki erin, ceplerine koydukları yavru kedilerle ısınmaya çalışmalarını anlatır. “Kızım”, olur olmaz her yerde “Baba!” seslenilişiyle irkilen anlatıcı’nın, geçmişte kalmış bir aşk macerasından bir kız çocuk babası olabileceği olasılığı üstüne, gördüğü tüm kız çocuklarına baba sevecenliğiyle yaklaşmasını hikâye ederek, “ya var ya da yok; ikisi de bir değil mi?” sonucuna ulaşır. Dörtyol, aklını yitirmiş birinin, gönüllü trafik polisliğine soyunması ve esnaftan gördüğü yakın ilgiyi, yardımseverliği anlatır. Basamaklar, kapının çalınışıyla birlikte merdiveni inmeye başlayan yaşlı bir kadının, basamaklar boyunca içine daldığı anımsayışları aktarır; anımsanan, işgal ve seferberlik günleridir. • Mehmet Zaman Saçlıoğlu, Yaz Evi’nin ilk yedi hikâyesiyle, Yunus Nadi Yayımlanmamış Öykü Ödülü’nü (1993) ve Sait Faik Hikâye Armağanı’nı (1994) kazanmıştır.