10. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Düşler Yayıncılık Sayfa 175
“10. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Sayfa 175 Düşler Yayınları” ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.
10. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Düşler Yayınları Sayfa 175
Metin ve Türle İlgili Açıklamalar
Modern Türk tiyatrosu Tanzimat Dönemi’nde başlar. Tanzimat Dönemi’ndeki ilk tiyatro çalışmaları tercüme, telif ve adaptasyon şeklindedir. Batı tiyatrosunun etkisindeki bu dönemde özellikle Moliere’den (Mol- yer) çeviriler yapılır. İbrahim Şinasi’nin 1859’da yazdığı “Şair Evlenmesi” Türk edebiyatındaki ilk modern tiyatro eseridir. Namık Kemal’in kaleme aldığı “Vatan yahut Silistre” ise sahnelenen ilk yerli tiyatro eseridir.
Sosyal konuların ağırlıkla işlendiği Tanzimat’ın Birinci Dönemi’nde tiyatro hem eğlence hem de halkı eğitme aracı olarak görülmüştür. Bu döneme ait eserler romantizm ve klasisizm akımının etkisi altındadır. Tanzimat tiyatrosunda kişiler tek boyutlu olarak verilmiştir. İyiler çok iyi, kötüler de çok kötüdür. Bu yüzden oyunların sonunda iyiler ödüllendirilir, kötüler cezalandırılır. Eserler mutlaka öğütle biter. Geleneksel Türk tiyatrosundan ve modern Batı tiyatrosundan izler taşıyan bu dönem eserlerinde kölelik, görücü usulü ile evlenme, yanlış Batılılaşma, vatan sevgisi en çok işlenen temalardır. Tanzimat’ın İkinci Dönemi’nde tiyatro eserleri sadece okunmak için yazılmıştır.
Moliere’den yaptığı çeviri ve uyarlamalarla seyircinin Batılı tiyatroyu tanıyıp sevmesini sağlayan Ahmet Vefik Paşa, Tanzimat Dönemi tiyatrosunun önemli simalarındandır. İbrahim Şinasi, Namık Kemal ve Ahmet Vefik Paşa’nın öncülüğünde gelişen Türk tiyatrosu, Millî Edebiyat Dönemi’yle birlikte içerik ve üslup açısından yerli bir özellik kazanır. 1914’te Darülbedayinin kuruluşuyla kurumsal bir yapıya kavuşur.
Tanzimat Dönemi’nde tiyatro türünde eser veren önemli sanatçılar şunlardır: Şinasi, Namık Kemal, Ahmet Mithat, Şemsettin Sami, Ahmet Vefik Paşa, Direktör Âli Bey, Abdülhak Hamit Tarhan, Recaizade Mahmut Ekrem.
İzleyiciyi güldüren, eğlendiren, düşündüren tiyatro türüne komedi denir.
Komedi, Yunan mitolojisindeki Dionysos (Dionizos) adına yapılan törenlerde doğmuştur. Bu törenlerde komos denilen alaylar kurulurdu. Çeşitli kılıklara giren halk flüt çalan birinin arkasında sokaklarda, kırlarda dolaşırdı. İnsanlar birbirlerine sataşır, şakalar yaparlardı. Komedi terimi komos (cümbüş, alay) ve ode (ezgi) kelimelerinin birleşmesinden oluşmuştur.
Klasik komedinin özellikleri şunlardır:
• Kişilerin ya da toplumun gülünç yanları ortaya konularak seyirciyi güldürme yoluyla düşündürme ve doğru yola yöneltme amacı güdülür.
• Konular günlük yaşamdan alınır.
• Kişiler çoğunlukla halkın arasından seçilen kimselerdir.
• Olumsuzluk içeren olaylar (vurmak, yaralamak vb.) seyircinin gözü önünde gerçekleştirilebilir.
• Üslupta soyluluk aranmaz, her türlü söz ve şakalara sahnede yer verilir.
- Cevap: Bu sayfada soru bulunmamaktadır.
10. Sınıf Düşler Yayıncılık Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Sayfa 175 ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.
