Aldatan Aldanır Atasözünün Açıklaması Anlamı Hikayesi Kısa
Aldatan Aldanır Atasözünün Açıklaması
Aldatan Aldanır Atasözünün Anlamı
Aldatan Aldanır Atasözünün Hikayesi Kısa
Aldatan Aldanır Atasözünün Öyküsü
ALDATAN ALDANIR ATASÖZÜNÜN ANLAMI
- İnsan, aldatayım derken çoğu kere aldanır. Çünkü akıl akıldan üstündür.
- Kendini tek akıllı sanan kişi, kendi eştiği çukura, çoğu kere kendi düşer.
ALDATAN ALDANIR ATASÖZÜNÜN HİKAYESİ
Bir farecik dolaşırmış bir gün, ırmak kenarında. Bir kurbağa gözüne kestirmiş onu, öğle yemeği için.
Ama farecik çevik mi çevik; fırt orada, fırt burada… Kurbağa nasıl yakalasın onu?
Bir tuzak kurmuş aklınca…
“Fare kardeş,” demiş, “karnın aç biliyorum, yiyecek bir şeyler arıyorsun kıyı boyu. Buyur, beraber yiyelim öğle yemeğini. Benim evde yemek hazır!”
Farecik, sevinmiş bu yakınlığına kurbağanın. Hemen sormuş:
“Evin nerede?”
“Hemen şurada, ırmağın ortasındaki sazların arasında!”
“Ben oraya kadar yüzemem ki?”
“Benim bir salım var; ona biner gideriz birlikte. Ama düşmemek için bağlamalıyız ayaklarımızı bir iple.”
İpin bir ucuna kendi ayağını, öbür ucuna da fareciğin bir ayağını bağlamış. Bir saz parçasına tutunup bırakmışlar akıntıya kendilerini.
Sazlara doğru yaklaşırken kurbağa dalıp suya, yüzmeye başlamış dibe doğru. Bir ayağından ona bağlı farecik de başlamış çırpınmaya, boğulmamak için!
Kurbağa suyun altına inmeye çalışırken farecik de suyun üstünde kalmaya çalışıyormuş.
Fareciğin dalıp çıkışını, havadan fark etmiş bir atmaca… Süzülüp suyun yüzüne doğru, yakaladığı gibi fareciği havalanmış birden!
Ama o ne? Bir de kurbağa yükselmiyor mu fareciğin peşinden?
Ayaklarından birbirlerine bağlı olduklarını görünce bir iple, anlamış her şeyi. Gülmüş içinden:
“Böyledir işte,” demiş, “aldatan aldanır.”