En Güzel 24 Kasım Öğretmenler Günü Şiirleri
TÜM KÖY ÖĞRETMENLERİNE
Bir türkü tutturdunuz hep birden
“Dağ başını duman” almaz gayrı
Siz memleket rüzgârlarısınız, dağıtırsınız.
Yarınların şavkı gözlerinizde
Genç ellerinizde, kafanızda olanca gücünüz
Uygarlık adına, yaşamak adına çabanız.
Ha benim kardeşlerim, ha benim hemşerilerim
Milyonların kaderi hep o kara tahtada
Kabrinde rahat uyusun Ata’mız.
Bir avuç kişisiniz
Milyonla dertlere karşı fakir Anadolu’da
Dünyalar durdukça yaşıyasınız.
M. Fethi SAVAŞÇI
******
ÖĞRETMEN
Toprak damlı köylerin serin buğusuna kattım
Çiçek düşünen ellerimi
Kişiyi özgürlüğe kardeşliğe götürür o gemi
Size hiç görmediğiniz şafaklar bıraktım
Dağ çocuklarının sabırlı çatlak ellerinde
Memleketim nice acılarla gerilmiş
Her sevi kutsal bir adak gibi toprağa verilmiş
Kökler gibi büyüyor derinde
Sıkılsam bir çocuğun gözlerine bakarım
Yalnızlığın göğsünde binlerce yıldız
Mutlu sabahlara doğru kayar vatanımız
Adına türküler yakarım
Okulum gündüz gibi ışıldar önümüzde
Dağ taş beni sevgiyle anlamış
Tanrının insanoğluna yaptığı en güzel bağış
Dile gelir seslenir türkümüzde.
Bakarım köylüler iner dağ yollarından
Üç köylü görünür üçü de birbirinden yüce
Onlar kilimdeki türküye sevgiyle varan
Onlar ırmaklar gibi akan gönlümce
Bilirim çocukların yüreğinde gizli
Büyük Türkiye, aydınlık Türkiye
Tertemiz okullara topladım sizi
Dağ taş sevgiyle ışısın diye
Bunu bir çocuğun gözlerinde buldum
Kıvılcım kıvılcım büyüyen
“İyi bak ben Mustafa Kemal’im” diyen
“İyi bak kökler gibi yüreğine sokuldum”
Gözlerim okulun bayrak direğinde “
Korkma sönmez” söylüyor bütün çocuklar
Yarın var aydınlık bir Türkiye var
Bayrak bayrak çırpınan yüreğinde
Derinlerden gelen bir su gibiyim
Yol alıyorum toprağın bağrında
Yeni bir güçle yeryüzüne vardığımda
Aydınlık günlerin yanıdır yerim.
Mesut TARCAN
******
YAŞLI ÇİÇEKLER
-Emekli Öğretmenlere-
Işıklar ektiler yurdun dört bir yanına
Aydın ormanlar göveriyor şimdi
Sabah, öğle, ikindi Ve bir gong: Emekli…
Ama bitmez okuldan ayılınca öğretmenlik
Kahveler, sokaklar, caddeler
Hepsi birer dershane, çeker beni
Yalnızca adım emekli…
Hüzün değil duraklarım hüzün değil
Gittikçe güçlenen gücümde demir
İnceldi, yıllarca süren uğraşla
Daha çok pas erir…
Ben aydınlık yolları severim
Aydınlık yapılardır köprülerim
Bir işçi, bir doktor bir çiftçi
Olarak çıkar karşıma
Yıllar sonra emeklerim…
Ben, kanatları ışıklı kuşlar uçurdum
Ellerimden yurduma
Şimdi gördüm çağdaş ışıklar,
Umut katar umuduma.
Uygarlığa atılan her temelde
Uzayan yollarda yeşeren ağaçlarda
Mutlu bir çile var, mutlu bir çile
Yeni bir savaşa başladım şimdi
Adım çıksa da emekliye.
Necdet TEZCAN
******
ÖĞRETMENE GÜZELLEME
Öğretmenim, öğretmenim…
Bugün dersime çalışamadım
Bakışların sorgulamasın beni
Babam uzun süredir işsiz,
Karnımız aç, soframız yoksul…
Gözlerimi yumsam düş görüyorum
Geçiyor sırayla içimden özlemler…
Ülkemi bir daha anlatır mısın?
Işısın ortalık, ısınsın içim,
Sevgim taşsın sokaklara birden…
Sevincimi söyle koşarken okula,
Alamadım kitaplarımı, defterim yok
Göz yaşlarım sattığım simitlerde…
Canımdan yakınsın ellerini öperim
Her zaman anasın, babasın bana…
Sen konuştun mu uçar güvercinler
Renk renk çiçekler dağılır sınıfa
Üşüsem kelimelerinle ısınırım,
En güzel türküdür adımı söylesen…
Öğretmenim, öğretmenim…
Timuçin ÖZYÜREKLİ
