Göremediğimiz Tüm Işıklar Kitap Özeti Anthony Doerr
Edebiyat severler İskender Pala‘in yazmış olduğu Göremediğimiz Tüm Işıklar kitap özet ve yorumuna bakmaya ne dersiniz?
Anthony Doerr Göremediğimiz Tüm Işıklar Kitap Özeti
“Göremediğimiz Tüm Işıklar” 2019 yılında Diyojen Yayıncılıktan çıkan 576 sayfalık bir kitap. “Göremediğimiz Tüm Işıklar” kitabı Dünya Edebiyatı’nın usta ve popüler yazarlarından olan Anthony Doerr tarafından kaleme alınmış. “Göremediğimiz Tüm Işıklar Özeti”ne baktığımızda ise Almanya’da bir maden kasabasında kız kardeşi ile birlikte bir yetimhanede büyüyen Werner’in yaşadıklarının anlatıldığını görüyoruz.
Kitaptan Küçük Bir Bölüm
Werner Pfennig, Paris’in beş yüz kilometre kuzeybatısındaki Zollverein adlı bir yerde büyümüştü; burası Almanya’daki Essen şehrinin dışında dört bin dönümlük bir kömür madeni alanıydı. Çelik renkli, delik deşik bir taş kömürü ülkesiydi burası. Bacalardan dumanlar yükseliyor, lokomotifler yükseltilmiş nakil hatlarının üzerinde gidip geliyorlar ve yapraksız ağaçlar cüruf yığınlarının arasında ölüler dünyasından uzanan iskelet elleri gibi uzanıyorlardı.
Wcmer ve küçük kız kardeşi Jutta, Viktoriastrasse’de bulunan ve Çocuk Evi adı verilen, öksüzlerin kaldığı iki katlı tuğla evde büyümüşlerdi. Buradaki odalar hasta çocukların öksürükleri, yeni doğanların çığlıkları ve öteki dünyaya göçmüş ebeveynlerin son eşyalarının uykuya yatırıldığı yıpranmış sandıklarla doluydu; bu eşyaların arasında yamalı giysiler. pas tutmuş çatal bıçak takımları ve madenlerin yuttuğu babaların solmuş fotoğrafları vardı.
Wcmcr’in hayatının ilk yılları, fakirliğin en üst düzeyde okluğu yıllardı. Erkekler Zollverein kapılarında iş bulmak için kavga ediyorlar, tavuk yumurtası iki milyon reichsmarka satılıyor ve ateşli romatizma hastalığı Çocuk Evi’ni bir kurt gibi sinsice kolluyordu. Tereyağı ve et yoktu. Meyveler anılarda kalmıştı En kötü aylarda, bazı akşamlar yurt müdiresinin bir düzine boğazı beslemek için hardal tozuyla suyun karışımından yapılan katıklardan başka verecek bir şeyi olmuyordu.
Ama yedi yaşındaki Wemer her şeye rağmen batmadan üşüyor gibiydi. Yaşına göre küçük görünüyordu, kulakları kepçeydi, tiz ve tatlı bir sesle konuşuyordu; saçlarının beyazlığı yolda giden insanların durup bakmasına neden oluyordu. Kar gibiydi, süt gibiydi, tebeşir gibiydi bu saç-
Anthony Doerr’ in kaleme aldığı Göremediğimiz Tüm Işıklar tavsiye ettiğimiz kitaplardandır.
