Namık Ekrem Japonlar Eserinin İncelemesi

Eserin kapağında Namık Ekrem bu eseri ‘Japonya Sularında’nâmındaki esere zeyl olarak yazdığını söyler. Yazar, eseri okutan şeyin sadece içerik olmadığını, yazılışındaki incelik ve ahengin çok önemli olduğunu belirtikten sonra bu esere gösterilen takdir ve rağbetlerin çok olmasından bahseder. Eser sekiz bölümden oluşur:

• Japonya’da Tedrisat-ı İbtidâiye
• Mekâtib-i İ’dâdiye
• Mekâtib-i Aliye-Dârü’l Fünûnlar
• Sanayi
• Ziraat
• Ticaret
• Japon Kadınları
• Tekmile

Önce Japonya’daki eğitim-öğretim faaliyetlerinin nasıl yapıldığından bahseden Ekrem, Japonya’da bir beyannâme yayınlanması ile beraber tedrisâta önem verildiğinden, iyi öğretmenler yetiştirildiğinden, dersleri uzman öğretmenlerin verdiğinden, bir öğretmenin başka bir işle uğraşmadığından, öğretmenlerin hak ettikleri maaşı aldıklarından bahseder. Yazar bahsettiği konularda verdiği bilgileri rakamsal ifadelerle de desteklemiştir.

İkinci bölümde ilmin başka bir ciheti olan ahlaktan bahsedilmektedir. Okullarda uygulanan disiplin sayesinde kaliteli bir eğitimin yapılabildiğini anlatan Ekrem, üç gün üst üste gerekçesiz okula gelmeyenin cezasının okuldan kaydını silmek olduğunu söyler.

Üçüncü bölüm darü’l fünûnlardan bahsetmektedir. Yazar, bu okulların ne zaman faaliyet göstermeye başladığından, hangi fakülteleri ihtiva eden eğitimleri verdiğine kadar birçok bilgiyi aktarmıştır. Japonya’da tarım çok önemli olduğundan, en zor ve disiplinli bölümlerden birisi de ziraattir. Sıkı kurallara bağlı olan bu fakültede yatılı öğrencilerin sigara içmesi, gece dışarı çıkması vb davranışlar yasaktır.

Dördüncü bölüm Japnya’da sanayiden bahsetmektedir. Japon milletinin çok çalışkan olduğunu kaydeden Ekrem, onların kadınlı erkekli büyük bir azimle çelıştıklarını anlatır.

Beşinci Bölüm ziraatten bahseder. Yazar, Japonya’da coğrafi olarak tarım alanlarının çok müsait olmamasına rağmen iyi bir tarım yapılabildiği belirtir.

Altıncı bölüm, Japonya’da ticaretten bahseder. Demiryolu hattının çok geniş olması sebebiyle ithalat ve ihracatın geniş bir biçimde yapıldığını, ülkenin ticaretinin olumlu yönde ilerlediğini belirtir. Ticaret ahlakının bu ülkede çok gelişmiş olduğunu anlatan yazar, ticaretle uğraşmak isteyenlere verilen eğitimden örnekler gösterir.

Yedinci bölüm; Japon kadınları, onların hayat şartları, gençlik dönemleri ve evlenme çağları ile ilgili bilgiler verir. Bir babanın evlenme çağına gelmiş kızına verdiği nasihatlere değinilir. Japon kadınlarının maddi ve manevi özelliklerinden bahsedilir.

Son yani sekizinci bölümde, ülkedeki teknolojik gelişmelerden bahsedilir.

‘Avrupalılar’ın sermâye-i terakkiyâtı şarkın feyizli toprağından alınmıştır’ sözü yazarın kitabın genelinde vermek istediği mesajı özetlemektedir. Genciyle yaşlısıyla, bu şekilde çalışkan ve azimli bir milletin, başarılar elde etmesi gayet tabiidir.