Yalnızlar Rıhtımı filmi konusu yönetmeni
Yalnızlar Rıhtımı filmi konusu yönetmeni
Yönetmeni: Lütfi Ö. Akad
Senaryo: Ali Kaptanoğlu (Attila İlhan)
Görüntü Yönetmeni: Yuvakim Filmeridis
Müzik: Hulki Saner
Oyuncular: Çolpan İlhan, Sadri Alışık, Turgut Özatay, Kemal Edige, Melahat İçli, Kamuran Yüce, Yavuz Yalınkılıç, Sadettin Erbil, Ahmet Tarık Tekçe, Osman Alyanak, Rıza Tüzün, Hakkı Haktan, Hamdi Şarlıgil, Ahmet Bilgin
Yapımevi (şirket): İpek F. (İhsan İpekçi )
Konusu: Dolar kaçakçısı ve bar sahibi Ali ile metresi konsomatris Güner ve kaptan Rıdvan’ın aşk ve macera hikâyesi.
Notlar: Film gösterime girdiği günlerde çeşitli tartışmalara yol açtı. Sinema eleştirmenleri tarafından övüldüğü gibi acımasızca da yerildi. Özellikle de senaryo, eleştirilere göre, Marcel Carne’nin “Quasi des Brümes/Sisler Rıhtımı” (1938) adlı filminin etkisi ile kaleme alınmıştı. ”Yalnızlar Rıhtımı”, söz konusu filmin oluşturduğu “ozansı gerçekçilik” akımından etkilenmişti. Filmin senaryo yazarı Attila İlhan, bu eleştirilere çeşitli gazetelerde yanıtlar verip açıklamalarda bulundu. (Doç, Dr. Alim Şerif Onaran ((Lütfi Ömer Akad’ın Sineması”, E. Ü. Güzel Sanatlar Fakültesi yay., 1977, sf, 78-81) • E : Atilla İlhan’ın böyle bir senaryoyu yazmasına, ciddiye almasına hayret etmekten kendimi alamıyorum. Atilla İlhan, başka senaryolar yazıyorsa benden ona dost sözü, Batı’nın eski ekol rejisörlerinin pek belirli etkilerinden tamamen kurtarmadan kaleme sarılmasın Daha da önemlisi senaryo düzenlenirken, diyalog yazarken şairliğini tamamen unutsun. 1959 sinemasında bu biçim kelime oyunlarına, böylesine köksüz, empresyonist davranışlara artık hiç mi hiç yer kalmadı. (Semih Tuğrul «Film Tenkitleri” Tercüman gaz. 1959)
Eleştiriler: Açıkça şunu söylemek istiyorum: Lütfi Akad, ”Yalnızlar Rıhtımı”nın rejisörü olarak mizansen bakımından son yıllar içinde gördüğümüz en güzel Türk filmini verdi. Ama filmin konusu, filmin mizanseninin iyiliği ölçüsünde kötüydü. Avant-garde değil ama klasik sinemaya, onun kurallarına iyice gönül vermiş, ona uyabilmiş de Akad. Heyecanlanıyorum, bin defa “yaşa”, bin defa “varol” diye bağırmak geliyor içimden. (Ali Gevgilili, Lütfi Akad, Artık Olgunluk Çağında, Vatan gaz. 1959)
Bakınız: Salah Birsel, Yeni İstanbul gaz. 31 Ekim 1959
Bakınız: Tııncan Okan, Milliyet gaz, 30 Ekim 1959
Bakınız: Nijat Özön, Dost der., 1 Ocak 1960
Bakınız: Selim İleri, “Yeşil çamın Romanı, (Attila İlhan’ın konuşmasından), Milliyet gaz. 19 Haziran 1985)
Bakınız: Atilla Dorsay, “Lütfi Ö. Akad Sinemasını Anlatıyor”; Yüzyüze, Çağdaş yay., Kasım 1986, sf96
Bakınız: Halit Refiğ, “Rıhtımlarda Sinema Şiir. Pazar Postası der., 8 Kasım 1959
Bakınız: T Kakınç (Tarık Dursun K.), ((Seyirci Dediğimiz”, Yeni İstanbul gaz., 31 Ekim 1959
Bakınız: Atilla İlhan’ın açıklaması, Tercüman gaz., 6 Nisan 1959