11. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Cevapları Sayfa 103
11. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Sayfa 103 Cevapları Meb Yayınları‘na ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.
11. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Cevapları Sayfa 103
Aşağıdaki metni okuyunuz. Metinden hareketle soruları cevaplayınız. (Metin, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)
At Cambazları
Bir öksürük sesi uzayıp giden iplik gibi bir düşü kalınlaştırdı, ucunu kıvırdı, bir boşluğa düşürdü. Silkindi. Gözlerini açtı. Soluk lamba ışığının bir ucuna iki genç ve uykulu göz eklendi.
Yaşlı adam uzun uzun öksürdü. Yatağın içine bağdaş kurmuş. Sırtındaki kürk, içine yeni bir koyun girmiş de canlanıyormuş gibi titreyip duruyordu. Bıyıkları ıslaktı. Kahvesini telvesine kadar içti.
Oğul yatağın sıcaklığına daha bir sarıldı. Kuru saman ve kahve kokusuna sarıldı. Pencereye baktı. Odayı bir misli genişleten kirli camlara. Yağmurla iğneleniyordu. Dışarıyı düşündü, üşüdü. Kalktı, ceketini sırtına geçirdi. Kahve cezvesini eline aldı. İçinde bir fincanlıktan çok vardı. Hiç seslenmeden başına dikti. Sonra kapıya gidip ardına kadar açtı. Soluk, belirsiz bir bulut aydınlığı yuvarlanıp açılan bir kilim gibi döşemeye serildi. Yağmur yiyen toprak kokusu. Kabaran, evlerin dışına sığmayan toprağın kil tadında kokusu… Havayı içine çekti.
Gökyüzünde bulut gibi bir şarkı dolaşıyordu.
(…)
Bir iskemle aldı. Oturdu kapının yanına. Uzakta, yağmurda bile hep öten çayırganı bekledi.
“Bu iş de böyle bitti oğul.” dedi yaşlı adam.
Çayırgan tam o anda öttü. Uzun, zaferi ve çılgınlığı belirten kesik, kısık bir çığlıktı bu. Onu iyice dinledi. Sonra, “Efendim?” dedi.
“Böyle bitti bu iş de.”
Kürkün içinden iri bir boğanın kış solukları gibi kalın dumanlar çıkarıyordu. Soluk ışıkta yüzünün yarısı görünüyordu. Bütün kederini, yıkılışını yüzünün görünmeyen yanına saklıyordu. Bunu neden yapıyordu? O kederli yarım yüzün, geceleri bile çıkarmadığı eski, yollu kravatına, uçları kıvrılmış gömlek yakasına, düğmeleri kopuk, kol ağızları tarazlanmış ceketine, bol pantolon paçalarına hatta hayatı boyunca hiç sevinmemiş o ayak başparmaklarına kadar yayılan bir çöküntüyü saklayamadığını bilmiyor muydu?
Bilse de ne çıkar? İşte yüzünün saklanıp duran o öbür yarısı da aydınlanıyor. Soluk bir beyazlık bulaşıyor üstüne. Dışarda sabah oluyor. Kapının yanında.
Bir horoz başını görünmeyen gökyüzüne kaldırıp uzun uzun ötmeye durdu. Öylesine uzun öttü ki boğazını yağmur suları doldurdu. Hayvan boğulur gibi bir ses çıkararak soluna düşüp bayıldı. Sonra başka horozlar.
Arka duvarı bir atın kalın nalları kısa bir süre düzenli aralıklarla dövdü. Sonra evin köşesini dönüp kapıya geldiler.
(…)
“At hazır.”
Oğul aceleyle giyindi. Paltosunu, şemsiyesini aldı. Babasının elini öptü. Geride kalan bir yığın ayrıntıya, o gidince hiçbir anlamı kalmayan, köşelerde, dolaplarda, karanlık kireçli bölmelerde, hasır yemek sepetlerinin altında kullanılmamaktan eskiyen o bir yığın ayrıntıya baktı. Birden dışarı çıktı.
At, dar arpa tınazlarının arasından ustalıkla geçiyordu. Dövülmüş yığınların üzerinde kırık saman çöplerini yağmur hep aynı yöne çevirmişti. Doğuda ufku bile aydınlatamayan soluk, kirli yüzlü sabah, yağmurun dönüp durduğu gökyüzüne tüyleri ıslanmış iki horoz ve saman çöplerini karıştıran savruk bir esintiden başka ne getiriyordu? Yarın ne getirecekti? Öbür gün, daha sonraki günler? Savrulmak için güneş bekleyen yığınlar çürüyecek, gizli köpek leşleri gibi vadinin çukur çeperleri boyunca toprak…
- Cevap: Bu sayfada herhangi bir soru bulunmamaktadır.
11. Sınıf Meb Yayınları Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Sayfa 103 Cevabı ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.
