Cemil Sena Ongun

Cumhuriyet devri yazarlarından, 1894-Nisan 1981, doğ. Sey­dişehir, ölm. İstanbul

İstanbul ve Paris Sorbon Üniversiteleri Felsefe bölümlerini bitirdi (1916, 1927), Anadolu’nun birçok lise ve öğretmen okullarındaki felsefe, sosyoloji ve pedagoji öğretmenliklerine sonradan İstanbul’da Haydarpaşa, Çam­lıca ve Galatasaray Liselerinde devam etti.Öğretmeni olduğu dallardaki ders ve elkitapları dışında roman, deneme, inceleme, monografi ve çeviri türlerinde eser­ler verdi.

Kitapları: Umumi Usııl-i Tedris (1928), Hususi Tedris Usulleri (1930), Amelî Tedris Usûlleri (1930), Estetik (1931), İlk ve Orta Tedrisatta Hususi Tedris Usûlleri (1932), Allah Fikrinin Tekâmülü (1934), Mufassal Umumi Tedris Usûl­leri (1935), Felsefe ve İçtimaiyat Notları (193), Ruhi Mucizeler (1935), Psikoloji Dersleri (1936), Felsefe ve İçtimaiyat Notları (1936), Yeni Kadın (1937), Filozof (1937), Büyük Adam Olmak (1940), Buda ve Konfüçyüs (1941), Felsefe ve Sosyo­loji (1943), Yahya Kemal: Eser/eri ve Şahsiyeti (1945), Sanat Sistemleri ve Ahmet Haşim’in Sembolizmi (1947), Mehmet Akif: Hayatı Eserleri ve İdealleri (1947), Saadet Yolları (1948), İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi (1949), Meşhur Filo­zoflar (1950), İnsan Ruhu Ebedi midir? (1951), Ahuramazda Böyle Dedi (1960), Büyük Filozoflar Ansiklopedisi (1957-1969), Hz. Muhammedin Felsefesi (1967), İnsanlar ve Ahlaklar (1970), Tanrı Anlayışı (1978). Çeviri: Mufassal Ruhiyat Usul­leri (1931), Hipnotizma (1936), Sen ve Ben (1947).