10. Sınıf Tarih Meb Yayınları Ders Kitabı Cevapları Sayfa 197
10. Sınıf Tarih Ders Kitabı Sayfa 197 Cevapları Meb Yayınları’na ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.
10. Sınıf Tarih Meb Yayınları Ders Kitabı Cevapları Sayfa 197
Osmanlı Devleti’nde vasıflı eleman ihtiyacı, Lonca Teşkilatı’na küçük yaşta alınan çocukların yetiştirilmesiyle karşılanmıştır. Meslek öğrenmek üzere bir ustanın yanına çırak olarak verilen çocuklar önce kalfalığa sonra da ustalığa terfi ettirilmiştir.
Esnaf arasında en alt basamakta bulunan kimselere çırak denilirdi. Çırağın, ustasına itaat etmesi ve girdiği meslek dalının geleneklerine uyması şarttı. Çırak; mesleğinin inceliklerini öğrenmekle loncalar da çırağın okuma yazma ve dinî eğitimiyle ilgili tedbirleri almakla yükümlüydü. Ayrıca bu çıraklara alçak gönüllülük, sosyal dayanışma ve özveri gibi ahlaki eğitimler de verilirdi.
Çıraklar, belli bir süre çalışıp mesleğinde ilerlediğini ispatladıktan sonra kalfalığa yükselirdi. Kalfalar, ustasının yanında üretime yardım eder ve çıraklara nezaret ederdi. Mesleğin inceliklerini öğrenen kalfanın yaptığı işler, lonca ustalarına gösterilir ve ustalığa geçişi törenle gerçekleştirilirdi.
Esnaf içerisinde çıkılacak en yüksek basamak ustalıktı. Usta olabilmek için mesleğin inceliklerini öğrenmek yeterli olmayıp aynı zamanda gedik sahibi olunması gerekirdi. Gedik, Osmanlılarda esnafın bir mesleği yapabilme yetkisidir. Ustalar içerisinde mesleğinin inceliklerini en iyi bilen seçkinler grubuna ihtiyarlar ya da esnaf ihtiyarları (Görsel 7.14) denirdi. Bunlar gerek esnaf içerisinde gerekse devletle olan ilişkilerde ön plana çıkan kişilerdi.
Osmanlı Devleti’nde birçok alanda hizmet veren loncalar ve bu loncalara bağlı dükkânlar vardı. Örneğin önemli bir ticaret merkezi olan Bursa’da, XVI. yüzyılın sonlarında faaliyet gösteren esnaf gruplarından bazıları şunlardır:
Meslekler → Mesleklerin Görevleri
Kazzazlar → İpek işleyen ipek satan kişiler.
Hallaçlar → Yünü veya pamuğu yay veya tokmak gibi bir araçla kabartma, ditme işini yapan kişiler.
Nalçacılar → Ayakkabının altına metal pençe çakan kimse.
Nalbantlar → Hayvanların ayağına nal çakan kimse.
Muytablar → Kıl dokuyan kıldan eşya yapan kimseler.
Palanduzlar → Palan, bir çeşit semer diken kimseler.
Neccarlar → Kaba ağaç işi yapan bir çeşit marangoz.
Bennalar → Bina yapan kimse inşaatçı.
Kahhâller → Göz hekimleri.
Debbâğlar → Deriyi terbiye eden tabaklayan kullanıma hazırlayan kişiler.
Kebeciler → Yünden veya kaba kumaştan kalın kilim, ceket, palto, aba yapan kişiler.
Simkeşler → Gümüş tel, sim işleyen zanaatkarlar.
Bezzazlar → Pamuk, Yün, ipek bez imal eden kumaş işi yapan kişi.
Dülbentçiler → Pamuklu, ince ve seyrek dokunmuş hafif ve yumuşak bez işi yapanlar
- Cevap: Bu sayfada soru bulunmamaktadır.
10. Sınıf Meb Yayınları Tarih Ders Kitabı Sayfa 197 Cevabı ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.
