10. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Cevapları Sayfa 143

10. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Sayfa 143 Cevapları Meb Yayınları‘na ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.

10. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Cevapları Sayfa 143

Metni okuyunuz. Aşağıdaki soruları okuduğunuz metin çerçevesinde cevaplayınız. (Metin, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)

Hasretten Hasrete

Namık esaretten döneli bir ay olmuştu. Bu bir ay zarfında evinden dışarıya ya iki, ya üç defa çıkabildi. İstanbul ona korkuyla karışık bir nefret veriyordu. Evinin haricinde artık hiç bir şeye aşina değildi. İçinde doğup büyüdüğü bu şehri artık ne gözleri, ne kalbi tanıyordu. Halbuki harbin ilk senesinden beri mütarekeyi takibeden bütün bir yıl yalnız İstanbul’un hasretiyle yaşamıştı.
(…)
Nitekim avdetinin ikinci günü bir yabancı gibi sokaklarda şaşkın ve bezgin dolaştığı bir sırada rastgeldiği birkaç aşina ona diğerlerini aramamak arzusunu vermişti.
(…)
Kahvehanenin seddi üstünde uzaktan gördü, tanıdı, koşarak yanına gitti, aynı soğuk, yabancı muamelesi…
– A, Siz misiniz? Sen misin? Nereden böyle?
Namık bir iskemle alıp oturmağa cesaret bile edemedi, bir şey söylemiş olmak için:
– Burada ne işin var?
dedi. Öbürü aklı başka şeylerle meşgul, gözleri başka yerlerde, dalgın cevap verdi:
– Akrabamdan birisi şurada mevkuf, onu gidip göreceğim, müsaade saatini bekliyorum.
dedi; birbirlerinden tekrar görüşmek vaadini almaksızın ayrıldılar. Namık o akşam evine dönerken içinden düşünüyordu: “Ben ki, diyordu, kendimi hepsinin hafızasında menkuş sanıyordum; insanı ne çabuk unutuyorlarmış!”
(…)
– Parkın eski güzelliği kalmadı; ne kadar haraboldu… dedi. Namık cevap verdi:
– Memlekette neyin güzelliği kalmış, ne harabolmamış ki… İşte esaretten avdet edeli bir buçuk ay oluyor. Nereye baksam, kimi görsem bir yabancılık, bir gariplik hissediyorum. Âdeta esaret zamanlarımı arıyorum. Hiç değilse o zaman hayalimde sevdiğim ve süslediğim ve eskisi gibi tamamiyle bizim sandığım bir İstanbul vardı, halbuki şimdi…
(…)
– Ne tuhaf, ben de ayni histeyim. Bu gariplik bende de var.
(…)
– Burada herşey çabuk unutuldu. Dünkü harbin heyecanları, dünkü hezimetin korkuları; şehitler, gaziler; esarette kalanlar; hepsi, hepsi… Şehrin üstünde ruhları birleştiren o eski hava dağıldı. Onun yerine acı bir boşluk kaim oldu, acı bir boşluk…
(…)
– Ruhları birleştiren o havayı bulmak için, ne yapmalı? Nereye gitmeli?..
(…)

• Cevap: Bu sayfada herhangi bir soru bulunmamaktadır.

10. Sınıf Meb Yayınları Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Sayfa 143 Cevabı ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.