10. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Cevapları Sayfa 459

10. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Sayfa 459 Cevapları Meb Yayınları‘na ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.

10. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Cevapları Sayfa 459

Aşağıdaki metni okuyunuz ve soruları cevaplayınız. (Metin, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)

Yıldızlara Bakmak

(…)
GÖZLEMEVİ MÜDÜRÜ — Fakat azizim, sizi içeriye alamam; çok geç! Rasathaneyi gezmek istiyorsanız gündüz gelin. Aslında, öğretmenleriyle toplu hâlde gelen öğrencilere açıktır burası YOLCU — Sayın ki ben de bir öğrenciyim, öğrenmek istiyorum, öğrenmek zorundayım. Fakat başka zaman vaktim yok; geri çevirmeyin beni; yıldızları hemen şimdi görmek istiyorum.
GÖZLEMEVİ MÜDÜRÜ — Yıldızlar rasathaneden görülmez.
YOLCU — Bense en iyi buradan görülür sanıyordum. Öğrenmeye geldim, acaba.
GÖZLEMEVİ MÜDÜRÜ — (Sözünü keser) Gecenin bu saatinde artık hiçbir şey öğrenemezsiniz. YOLCU — Öğrenmenin de saati mi var?
GÖZLEMEVİ MÜDÜRÜ — Var ya! Her şeyin bir öğrenme zamanı var. Bazı şeyler gün doğarken öğrenilir; bazı şeyler de öğlen saatlerinde. Sonra her şeyin bir öğrenme yeri var. Yalnızlıkları öğrenmek için soğuk, taş odalarda gece yarılarını beklemek gerekir. Dereleri, gölleri bahar şafaklarında kırlarda; denizleri, çölleri yaz ayları kızgın öğle üzerleri evlerde, basık odalarda öğrenirsiniz. Ayrı şeyler bunlar. Mesela sokakları öğrenmek için.
(…)
GÖZLEMEVİ MÜDÜRÜ — Demek yıldızları görmüyorsunuz?
YOLCU — Görmüyorum. Çok şeyi görüyorum, gözlerim sağlam, ama yıldızlara bakıyorum, onları görmüyorum. Göz doktorlarına gittim faydasız.
GÖZLEMEVİ MÜDÜRÜ — Doktor işi değil bu.
YOLCU — Sinir doktorlarına da gittim.
GÖZLEMEVİ MÜDÜRÜ — Doktor işi değil bu!
YOLCU — Şimdi size geldim.
GÖZLEMEVİ MÜDÜRÜ — Benim işim de değil bu!
(…)
GÖZLEMEVİ MÜDÜRÜ — Fakat. Sizi bir noktada teselli edebilirim. (Durur, içini çeker) Üzülmeyin, bir siz değilsiniz yıldızları görmeyen. Şaşacaksınız ama artık ben de görmüyorum.
YOLCU — Siz de mi? Nasıl olur? Bir rasathane müdürü!
GÖZLEMEVİ MÜDÜRÜ — (Hemen) Yoo, yanlış anlamayın! Rasathane müdürü olarak görüyorum da, insan olarak çoktandır göremiyorum.
YOLCU — Peki, bu sizi hiç telaşlandırmıyor mu?
GÖZLEMEVİ MÜDÜRÜ — (Rahat) Hayır! Çünkü benim durumum sizinkinden farklı. İnsan yıldızları ne zaman görmez, biliyor musunuz?
YOLCU — Ne zaman görmez?
GÖZLEMEVİ MÜDÜRÜ — Ya hiç bakmamışsa, ya da çok bakmışsa! Ya açlığındandır görmeyişi, ya da artık doymuş, kanıksamış olmasından!
(.)
YOLCU — Çocukluğumda babamın eline bakıyordum. Gençliğimde uzun bir zaman, bu sefer anne eline baktım. Yoksulluktan başka bir şey görmedim. Elim ekmek tutunca da, önümdeki işime, yani hep kendi ellerime baktım.

• Cevap: Bu sayfada herhangi bir soru bulunmamaktadır.

10. Sınıf Meb Yayınları Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Sayfa 459 Cevabı ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.