10. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Düşler Yayıncılık Sayfa 167

“10. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Sayfa 167 Düşler Yayınları” ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.

10. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Düşler Yayınları Sayfa 167

PİŞEKÂR: Biftek.
KAVUKLU: Onun et olduğunu anladım. Yan gözle Beye baktım. Önünde kahve kutusu gibi bir şey var. Az sürüp yiyor. Ben de yapayım, dedim. Sen misin yapan? O kutuyu açtım, tahin zannettim. Bir iri kaşık yedim. Bir dudak yerde, bir dudak gökte. Gözlerimden yaş boşandı. Ne acı şeymiş o!
PİŞEKÂR: Ona “hardal” derler.
KAVUKLU: Eti elimle koparayım dedim, kuru pastırma gibi kopmuyor. Gene yan gözle Beye baktım: Elindeki çatalı ete batırıyor, yuvarlak başlı bıçakla ufak ufak kesip ağzına atıyor.
PİŞEKÂR: Sen de öyle yapaydın.
KAVUKLU: Senin dediğin gibi, ben de Beyi taklit edeyim dedim, keşki etmez olaydım, İsmail, rezil oldum gitti.
PİŞEKÂR: Eti kesemedin mi?
KAVUKLU: Kestim, kestim ama, o hınzır cilâlı tabak… Ben keserken, çatalın altından et kaydı ve biraz da kaydırak oynar gibi doğru Beyin suratına gidip yapışmasın mı?
PİŞEKÂR: Vah vah vah! Sonra ne oldu?
(…)
KAVUKLU: Beyin suratının bir tarafı beyaz, bir tarafı siyah. Âdeta şîrpençe çıkarmış gibi.
PİŞEKÂR: Bey hiddetlendi mi?
KAVUKLU: Hiddetlenmez olur mu? Hemen: “— Pilâv, pilâv!” diye emretti. Pilâvı getirdiler, iki kepçe Beye üç kepçe de bana verdiler. Yemeğe başladık. Ben de utançtan hiçbir tarafa bakamıyorum. Beylen beraber sofrayı terk etmek lâzım gelecek diye acele acele pilâvı bitirmeğe çalışıyorum. Üç kaşık dolu pilâvı üstü üste ağzıma attım. Yan gözle “Beye bir bakayım” dedim. Bakmaz olaydım. Ağzım dolu pilâvla güleceğim geldi, “Pufff!” der demez, ağzımda ne kadar pirinç tanesi varsa, İzmir saçması gibi, Beyin suratına yapışmasın mı? Çiçek çıkarmışa döndü.
PİŞEKÂR: Aman! Sonra iş ne vaziyet aldı?
KAVUKLU: Ne vaziyet alacak? “— Atın şunu!” dediğini işittim. Hemen dört kişi beni karga-tu- lumba gibi kaldırdılar, dönemeçli merdivenden aşağıya koyverdiler… Gözümü açtım. Yaz diye sedirde yatmışım. Uyku arası döneyim derken yere yuvarlanmışım. Bizim karı da yatağından fırlamış, “— Ne oluyorsun?” diyor. Ne olacak! Rüya bu! Belli olmaz. İnsan ne acayip şeyler görür.
PİŞEKÂR: Ay! Bu söylediğin rüya mı idi?
KAVUKLU: Ben sana: “—Hayırdır inşallah!” demedim miydi?
PİŞEKÂR: Ben de başından geçmiş bir vaka diye dinliyorum.
KAVUKLU: Aklıma gelmedi. Bileydim, rüya olduğunu evvelden söylerdim.
Ortaoyunu II. Cilt haz.: Cevdet Kudret

• Cevap: Bu sayfada soru bulunmamaktadır. 

10. Sınıf Düşler Yayıncılık Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Sayfa 167 ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.