11. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Cevapları Sayfa 347

11. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Sayfa 347 Cevapları Meb Yayınları‘na ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.

11. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Cevapları Sayfa 347

Aşağıdaki metni okuyunuz ve soruları cevaplayınız. (Metin, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)

Gül Yetiştiren Adam

Üzüntüyle şehre bakıyordu. Özellikle ova, bulunduğu çardaktan çok iyi görünüyordu. Ovanın orta yerinde yükselen on on beş adet taş bina, istasyondu. Şehir oralara kadar uzansın, akıl alacak şey değildi bu! Ve bunlar daha ancak kendi gözüyle görebildikleriydi. Ya görmedikleri? Göremedikleri? Bazı şeyler de işitmişti. Ya daha işitmedikleri? Korkunç şeyler olmuştu evin dışında, korkunç değişiklikler. Kendisi ne yapıyordu? Güller yetiştiriyordu. Torunları geldikçe özenle kestiği güllerden dostlarına (dostları mı? sersemce bir avuntudan başka neydi “dostları”!) gönderiyordu. Bir şey mi yapıyordu yani? Ne yapmıştı? Aslında ne beklemişti? îşin kötüsü hiçbir şey beklememişti de. Hiçbir şeyi değiştirmeyi aklıdan da geçirmemişti. Kendisine bir lütuf olarak bahşedilen bir ömrü bilinçsizce israf edip durmuştu. Şimdi bunu daha iyi anlıyor. Şimdi her şeyi daha iyi anlıyor. Ah, bu deneylerini kendisini anlayabilecek birine aktarabilse ve aynı aldanmayı bir kez de başkaları denemek zorunda kalmasa. Ama geç. Çok geç. Ve en korkuncu bütün bunların birer umutsuzluk işareti olması. Kendini asıl çökertenin bu olduğunu duyumsuyor. Çünkü artık elinden hiçbir şey gelmediğini, tövbe etmeye bile geç kaldığını anlıyor. Çünkü bazı tövbelerin ancak bazı amellerle yapılabileceğini biliyor. Kendisiyse titreyen dizleriyle bu amelleri yerine getirebilmekten uzak düşmüştür. Hareket eden bir ölüden başka bir şey değildir. Bağışlanmayı dilemek için elinde hiçbir neden yoktur. Yanlış verilmiş bir savaş bağışlanmak için neden olabilir mi? Aldatılmış olmanın özrüne sığınmak, bu da bir miskinlik değil mi?

(…)
Hasbinallah, deyip duruyordu sık sık, bu kadar değişmeyi aklımdan geçirmiyordum doğrusu. Biliyor musun elli yıl. Tam elli yıldır. îlk kez çıkıyorum ben sokağa.
Çocuk, elli yılın ne demek olduğunu tahmin etmeye çalışıyor ama bir türlü kafasında canlandıramı- yordu bunu.
Biliyor musun, beni getirip buraya gözüm kapalı bıraksalar da işte senin doğduğun yer burası deseler, inanmazdım.
Ama dede, dedi Ahmet, bunların hiçbiri yeni değil ki, çoktan beri var. Şimdi aşağıda, Bahçelievler’in orada daha büyük bir apartman yapılıyor kaloriferli olacakmış.
Kaloriferli mi? diye sordu adamcağız. Belki de hayatında ilk kez duyuyordu bu kelimeyi.
Evet, dedi çocuk beş kat çıkacaklarmış.
Beş kat mı? dedi adam.
Yanlarından hızla bir taksi geçti. Adam ürküntüyle baktı arabanın arkasından. Elinde olmadan kendini duvarın yanına çekti.
Çocuk anladı.
Korkma dede, dedi, kenardan gidiyoruz biz, çarpmaz.
Hay Allah, diye söylendi adam biraz utanarak, daha da çok öfkelenerek.
Dehşetle bakıyordu her şeye. Tanımayarak, bilmek istemeyerek, öfkelenerek. Bu değişmeyi, bu birdenbire ortaya çıkmayı havsalası almıyordu. Bazı vitrinlerin ışıkları söndürülmemişti. Camlardan çeşit çeşit, renk renk öteberiler görünüyordu.

• Cevap: Bu sayfada herhangi bir soru bulunmamaktadır.

11. Sınıf Meb Yayınları Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Sayfa 347 Cevabı ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.