12. Sınıf Meb Yayınları Peygamberimizin Hayatı Ders Kitabı Sayfa 96 Cevabı

“12. Sınıf MEB Yayınları Peygamberimizin Hayatı Ders Kitabı Sayfa 96 Cevabı” ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.

12. Sınıf MEB Yayınları Peygamberimizin Hayatı Ders Kitabı Sayfa 96 Cevabı

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) yatsı namazı sonrası ile sabah namazı öncesinde uyumuştur. Vakti uygunsa öğle namazından sonra bir saat kadar uyumuştur. Hz. Peygamber (s.a.v.) “Gündüz orucu için sahur yemeğinden ve gece ibadetine kalkmak için öğle uykusundan yararlanın.”13 buyurarak öğle uykusunun gece ibadetine imkan sağlayacağını ifade etmiştir.

Resûlullah Efendimizin (s.a.v.) sohbetinde bulunanlar öğrendikleri bilgileri orada bulunmayan kimselere anlatırlardı. Onun huzurunda genelde dinin öğretimi ve üm- met-i Muhammed’in işi konuşulurdu. İnsanlara faydası dokunmayacak bir sözü söylemezdi. Ashabıyla kendisi arasında sevginin çoğalmasına yarayacak iltifatlarda bulunurdu.

İyi ve güzel olan şeyi tavsiye eder, kötü olan şeyin kötülüğünü dile getirip ondan sa- kındırırdı. Yaptiğı her iş ölçülüydü, hiçbir işi ve sözü diğerine ters düşmezdi. Meclislerde kendine özel bir yer ayırmaz, ayrılmasına da izin vermezdi. Bir topluluğun yanına vardığında kimseyi rahatsız etmeden nerede boş yer varsa oraya oturur, başkalarına da böyle yapmalarını söylerdi. Yanındakilerle ilgilenip onlara iltifat ederdi. Meclisinde bulunan herkes onun en çok değer verdiği insanın kendisi olduğunu düşünürdü. Bir sorusu veya ihtiyacı sebebiyle yanına gelip oturan kimse kendiliğinden kalkıp gidinceye kadar onun yanından ayrılmazdı. Kendisinden bir şey isteyeni ya istediği şeyi vererek ya da vereceğini vaat ederek yahut gönül alıcı bir söz söyleyerek gönderirdi. Herkes haklarının gözetilmesi bakımından onun yanında birbirinden farksızdı. Ona göre üstünlüğün ölçüsü takva idi. Her zaman güler yüzlü, güzel huylu, halim selimdi. Bağırıp çağırmaz, çirkin söz söylemez, kimseyi ayıplamaz ve aşırı derecede övmezdi.

“Ben, az ve öz söz söyleme (cevâmiu’l-kelim) özelliği ile donatılmış olarak gönderildim.”16 diyen Peygamber Efendimiz (s.a.v.) gösterişten, gereksiz konuşmaktan, kendini ilgilendirmeyen şeylerle meşgul olmaktan uzak dururdu. Sözünün başından sonuna kadar her kelimenin hakkını vererek konuşurdu. Az sözle çok mana ifade eder, açık ve net konuşurdu. Sözünde ne fazlalık ne de eksiklik bulunurdu. İnsana sevap kazandırmayan faydasız sözleri söylemezdi. Konuşmaya başlayınca yanında bulunanlar ona saygılarından önlerine bakarak onu dinler, ancak o susunca konuşurlardı.17

• Cevap: Bu sayfada soru bulunmamaktadır.

“12. Sınıf Peygamberimizin Hayatı Ders Kitabı Cevapları MEB Yayınları Sayfa 96” ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.