12. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Cevapları Sayfa 211
12. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Sayfa 211 Cevapları Meb Yayınları‘na ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.
12. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Cevapları Sayfa 211
Metni okuyunuz. Aşağıdaki soruları okuduğunuz metin çerçevesinde cevaplayınız. (Metin, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)
Doludizgin
14 Temmuz 1921 günü, Eskişehir’den kalkan asker yüklü tren, çok ağır, çok yavaş ilerliyordu. Katar, çok uzundu. Yük vagonlarının bir kısmı; hayvan, malzeme, cephane, bir kısmı da askerlerle dolmuş taşmıştı. Lokomotif, odunla karışık az az kömür yakıyor, katarı sürükleyebilmek için çok zahmet çekiyordu. Yusuf’un bölüğü, uzun, geniş bir yük vagonuna düşmüştü. Bu vagon, bütün bölüğü aldıktan başka, 58. Alayın öteki bölüklerinden birinin bir makineli tüfek takımını da yüklenmişti. Ayrıca, bazı zabitler de Yusuf’un yanına binebilmişlerdi. Askerler, vagonun bir köşesini zabitlere bırakmışlardı. Zabitler de askerler de diz dize oturuyorlardı yerlerde. Bir kısım nefer vagonun açık kapısından ayaklarını aşağıya sarkıtmış, ötekiler onların omuzları üzerinden, dışarısını seyrediyorlardı. Ortalıkta derin bir sessizlik vardı. Yakıcı Temmuz sıcağının altında canını dişine takan lokomotifin ahlaması, oflaması, kesik kesik soluk alması duyuluyordu. Zaman zaman canından bezmiş gibi uzun uzun düdüğü ile bağırıyor, insanın içini sızlatan sesler çıkarıyordu.
Eskişehir’den uzaklaştıkça, demiryolunun iki yakasında görülen yollardaki insan kafileleri seyrekleşir olmuş, gerilerde kalmıştı. Bu kafilelere askerler, hüzünlü hüzünlü bakıyorlardı: Yollarda, kağnılar vardı, yaylılar vardı, gözün alabildiğine yayalar vardı. Kadın, ihtiyar, çoluk çocuk, sırtlarında yorganları, Haymana’ya, Polatlı’ya, Ayaş’a ulaşmak için köylerinden, kentlerinden yollara dökülmüştü. Tutulacak cephe gerisindeki köylere, kasabalara bir an önce ulaşmak istiyorlardı. Ordu, Eskişehir’i tahliye ediyordu. Trenler ancak askerleri, bir an önce Polatlı’ya, Sakarya gerisindeki bölgelere varabilmeleri için taşıyorlardı.
Yüzbaşı Yusuf, tam köşede oturuyordu. Sırtını vagonun sarsıntısına vermişti. Dürbününü, tabancasını çıkarmış önüne, ayaklarının arasına, yere bırakmıştı. Kalpağı, dizlerinin üzerindeydi. Sakalı bir hayli uzamış, saçları ile karışır gibi olmuştu. Yüzünün simsiyah sakalının karaltısı içinde büsbütün sarardığı iyice belli oluyordu.
(…)
Çantalara dayanmış sıra sıra hepsinin matarası sanki Salih’e bakıyordu. Bu sefer îlyas, bir matarayı kavradı:
“Elini yüzünü ıslat Salih Efem, açılırsın! dedi. Salih’in yüzü aydınlandı:
“Uyuduksa, ölmedik ya. O matarada başka şey var. Sen bana su dolu olanını ver.” Gülüştüler. îlyas, öte yandan bir matara alıp uzattı: Salih, sakalını, yüzünü ıslattı. Sonra kurulandı. Yan yana duran öte yandaki, ayağının ucundaki başka bir matarayı aldı, kana kana içti:
“Ayranla suratımı yıkatacaklar keratalar. Aklım başımda benim.” diye söylendi. Niyazi ile îlyas’ın gülüşmesine öteki neferler de katıldı. îki başka matarayı iyice yokladıktan sonra Efe, doğruldu. Neferlerin arasından geçti; ayaklarının üstünden atladı; zabitlere yaklaştı:
“Yüzbaşım iç bakalım şundan.” diye, mataranın birini Yusuf’a, ötekini de yanındaki zabitlere uzattı. Yusuf,
“Sıcak, sıcak ya. hiç su içesim yok Salih.” dedi.
“Bu su değil ki.”
Zabitler, bakıştılar. Mataralar elden ele dolaştı. Refik,
“Tuzu muzu kıvamında. Yalnız biraz ısınmış.” dedi.
“Biraz ısınmış ne demek, kaynamış. Ama ne de olsa güzel.”
“Nereden buldun bu ayranı Salih?” diye Yusuf sordu.
“Eskişehir’den kalkmadan önce , bir kocakarı ile taze bir kızcağız, kocaman iki güğümle sakalımıza
- Cevap: Bu sayfada herhangi bir soru bulunmamaktadır.
12. Sınıf Meb Yayınları Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Sayfa 211 Cevabı ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.
