12. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Meb Yayınları Ders Kitabı Cevapları Sayfa 243

12. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Sayfa 243 Cevapları Meb Yayınları’na ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.

12. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Meb Yayınları Ders Kitabı Cevapları Sayfa 243

1. Aşağıdaki paragraf okuduğunuz metinden alınmıştır. Bu paragrafın giriş, gelişme ve sonuç bölümlerini metin üzerinde gösteriniz.

Düşünce çatışmaları beni ne kırar, ne yıldırır, sadece dürtükler, kafamı çalıştırır. Eleştirilmekten kaçarız: Oysa ki bunu kendiliğimizden istememiz, gelin, bizi eleştirin dememiz gerekir: Hele eleştirme bir ders gibi değil de karşılıklı konuşma gibi olursa. Biri çıkıp bizim düşüncemizin tersini söyledi mi onun doğru söyleyip söylemediğine değil, doğru yanlış, kendi düşüncemizi savunmaya bakarız. Bizi düzeltmek isteyenlere kollarımızı açacak yerde yumruklarımızı sıkıyoruz. Ama ben dostlarımın bana sert davranmasını istiyorum: Sen bir budalasın, saçmalıyorsun, desinler bana. Ben, dostlar arasında açık, yiğitçe konuşulmasını isterim: Dostların düşünceleri neyse sözleri de o olmalı. Kulaklarımızı öyle sert, öyle kaba bir kulak yapmalıyız ki, salon konuşmalarının yumuşak seslerini duymaz olsunlar. Ben, bir araya gelen insanların, sertçe erkekçe konuşmalarını isterim.

2. Bu parçadaki yazım yanlışlarını tespit ediniz. Bu yanlışları düzelterek parçayı boş bırakılan yere tekrar yazınız.

• Cevap: Parçadaki yazım yanlışları altı çizili olarak ve mavi renkle gösterilmiştir.

Aklı başında olan herkez sanatla uğraşa bilir. Bu alanda bir ürün meydana getire bilir. Bunlardan kimi güzeli bulur, kimide yayar; güzeli yaymak ta bulmak kadar önemlidir. Seve seve uğraşmak şartıyla hepimiz sanatcı olabiliriz. Ama istediğimiz kadar sevelim, istediğimiz kadar uğraşalım çok seckin, sanatın hakkını veren bir sanatcı olabilirmiyiz? Bu tabiki çok zordur çünkü gerçek bir sanatcı olabilmek için istemenin ve çalışmanın yanısıra yetenek te gereklidir.

SIRA SİZDE

Aşağıda Albert Camus’nün Denemeler adlı eserinden bir parça verilmiştir. Bu parçayı okuyup Montaigne’nin okuduğunuz denemesi ile tema ve anlatım yönünden karşılaştırınız.

Ben kendi hesabıma sanatım olmadan yaşayamam. Ama, bu sanatı her şeyin üstüne koymuş da değilim. Tersine, onsuz edemeyişim, onun beni herkesle bir etmesi ve olduğumdan başka türlü olmaksızın herkesle bir düzeyde yaşatmasıdır. Sanat, benim için tek başına tadı çıkarılan bir şey değildir. Sanat bence, en büyük sayıda insanı, ortak acılar ve sevinçlerle coşturacak görüntüleri, biçimleri bulmaktır. Demek ki sanat, sanatçıyı insanlardan ayrılmamaya zorlar; onu, en gündelik ve en evrensel gerçeğe bağlar. Ve çok kez, kendilerini başkalarından ayrı gördükleri için sanatı seçenler kısa bir zaman sonra anlarlar ki, sanatlarını ve başkalıklarını ancak herkesle benzerliklerini ortaya koyarak gösterebilirler. Sanatçı, kendini bu başkalarına gidip gelme ile yoğurur: Vazgeçemediği güzellik ve kopamadığı topluluk arasındadır. Onun için gerçek sanatçılar hiçbir şeyi küçük görmezler; yargılamaya değil, anlamaya çalışırlar.

• Cevap: Montaigne’nin okuduğumuz denemesinde tema eleştirinin önemi iken Albert Camus’un denemesinde tema sanatın önemidir. Her iki metinde sade, açık ve anlaşılır bir dille kaleme alınmıştır.

12. Sınıf Meb Yayınları Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Sayfa 243 Cevabı ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.