9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Sayfa 110 Cevapları Öğün Yayınları
9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Öğün Yayınları Sayfa 110 ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.
9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Sayfa 110 Cevapları Öğün Yayınları
sini emretmiş. Parayı alan balıkçı bunu giysisinin cebine yerleştirmiş; mutlu ve sevinçli; karısının yanına, evine dönmüş. Sonra da çocuklarına, ihtiyaçları olan her şeyi satın almış. — İşte balıkçının başına gelenler bu kadar!
Bu anda Şehrazad, şafağın söktüğünü görmüş ve susmuş. Yedinci gece gelince şöyle demiş:
Ey bahtıgüzel Şah, işittiğime göre, balıklar konuşmaya başlayınca genç kız değneğiyle tavayı devirmiş ve girdiği yerden çıkıp gitmiş, duvar da kapanmış. Bunu gören Vezir ayağa kalkmış ve “Bu işi Sultan’dan saklamam imkânsız!” demiş. Sonra Sultan’ın huzuruna çıkarak gördüklerini anlatmış. Sultan da, “Bunu kendi gözlerimle görmem gerek!” demiş ve adam gönderip balıkçıyı aratmış ve öncekilere benzer dört balıkla gelip kendisini görmesini buyurmuş; bu maksatla da kendisine üç gün süre tanımış. Ama balıkçı hemen göle gitmiş ve dört balık alıp getirmiş. Bunun üzerine Sultan kendisine dört yüz dinar verilmesini emretmiş ve Vezir’e dönerek, “Bu balıkları benim önümde sen kendin hazırla!” demiş. Vezir “Duyduk ve itaat ettik” demiş ve balıkları iyice temizledikten sonra tavayı Sultan’ın huzuruna getirmiş ve kızarmak üzere balıkları içine koymuş; ardından, bir yanlarını kızarttıktan sonra, öbür yanlarını çevirmiş; bu sırada birdenbire mutfağın duvarı yıkılmış ve buradan mandalardan bir mandaya ya da Âd kavmindeki devlerden birine benzer bir (…) çıkmış; elinde yeşil bir ağaç dalı tutuyormuş; açık seçik ve müthiş bir sesle, “Balıklar, hey balıklar! Eski vaadinizi her zaman tutuyor musunuz?” demiş. Balıklar da tavanın içinden başlarını çıkararak, “Evet, evet, kuşkusuz!” demişler; ve hep bir ağızdan şu dizeleri okumuşlar:
Sen geriye dönersen, biz de döneriz; sen vaadini tutarsan, biz de bizimkini tutarız. Ama sen yan çizersen,
vaadini yerine getirinceye kadar haykırırız.
(…) Sultan çevresindekilere, “Gerçekten görüp de suskun kalmamız mümkün olmayan bir durum karşısındayız” demiş; “Ve de hiç kuşkusuz bu balıkların garip bir öyküsü olmalıdır” diye eklemiş. Bunun üzerine balıkçıyı getirtmiş; balıkçı gelince de, “Bu balıkları nereden tuttun?” diye sormuş; o da, “Kente egemen olan dağın ardındaki dört tepe arasında bulunan bir gölden!” yanıtını vermiş. Sultan balıkçıya dönüp, “Oraya gitmek için kaç gün gerek?” diye sormuş. Balıkçı, “Sultan’ımız efendimiz! Sadece yarım saat yeter!” demiş. Sultan çok şaşırmış ve askerlerine hemen balıkçıya yoldaşlık etmelerini emretmiş. Balıkçı da, çok kızarak içinden ifrite küfretmeye başlamış ve Sultan ile birlikte herkes yola koyulmuş; dağa çıkmışlar, sonra da daha önce hiç görmedikleri geniş bir boşluğa inmişler. Sultan ve askerleri dört tepe arasında bulunan bu uçsuz bucaksız çölü ve dört ayrı renkten, kırmızı, beyaz, sarı ve mavi balıkların oynaştığı gölü görünce şaşırıp kalmışlar. Sultan durup askerlerine ve orada bulunan herkese, “İçinizde daha önce burada bir göl olduğunu bilen var mı?” diye sormuş. Hepsi birden, “Yo, hayır” diyerek yanıt vermişler. Sultan da “Vallahi! Bu göl ve içindeki balıklar hakkında gerçeği öğrenmeden kente dönmem ve tahtıma oturmam!” demiş ve askerlerine çevredeki tepeleri çember içine almalarını emretmiş; onlar da bu emri yerine getirmişler. Bunun üzerine Sultan, vezirini çağırmış. Bu Vezir, ağzı iyi laf yapan, tüm bilimleri öğrenmiş, bilgili bir adam, bir bilge imiş. Sultan’ın huzurunda eğilip iki eli arasında yeri öpünce, Sultan ona, “Bir şey yapmak, ancak ilkin seni haberli kılmak istiyorum; bu gece kendi başıma yola çıkıp bu göl ye içindeki balıkların sırrını kendi başıma aramak niyetindeyim. Sen benim otağımın kapısını tutacak ve emirlere, vezirlere ve mabeyincilere, ‘Sultan rahatsız, yanına hiç kimsenin girmemesi için emir verdi!’ diyeceksin ve benim niyetimi kimseye açıklamayacaksın!” demiş. Sultan, bunun ardından kılık değiştirmiş, kılıcını kuşanmış ve görünmeden, çevresinde bulunanlardan uzaklaşmış. Sonra yola koyulup sıcaktan bunalıp dinlenmek zorunda kalasıya kadar durmaksızın, bütün gece, sabaha dek yürümüş. Bundan sonra yeniden yola koyulup günün geri kalan bölümünü ve ertesi geceyi yürüyerek geçirmiş. İşte o sırada uzaklarda siyah bir şey görmüş; buna sevinerek kendi kendine, “Orada beni bu göl ve içindeki balıklar hakkında aydınlatacak birini bulmam mümkün!” demiş. Bu siyah şeye yaklaşırken, bunun tamamıyla kara taşlarla inşa edilmiş ve çelik levhalarla pekiştirilmiş bir saray olduğunu ve de kapısının bir kanadının açık, ötekinin kapalı olduğunu görmüş. Buna sevinmiş; kapının önünde durarak yavaşça çalmış; yanıt alamadığından ikinci ve üçüncü kez çalmış; yine yanıt alamamış; bu kez dördüncü kez ve daha kuvvetli çalmış ama ona kimse yanıt vermemiş; o zaman kendi kendine, “Bu sarayın boş bulunduğuna kuşku yok!” demiş; bunun üzerine cesaretini toplayarak sarayın kapısından içeri sızmış. Orada, yüksek sesle, “Ey sarayın sahipleri, ben bir yabancıyım, yoldan geçen biri; ve sizden yolculuk için biraz yiyecek istiyorum” demiş. Sonra dediklerini ikinci, üçüncü kez tekrarlamış ama yanıt alamamış; yüreğini pekiştirmiş ve cesaretini toplamış ve koridordan geçerek sarayın ortasına kadar gelmiş; orada da hiç kimseyi bulamamış. Ama sarayın her yanının değerli halılar ve perdelerle süslenmiş olduğunu ve sarayın iç avlusunun ortasında, göz kamaştıran inciler ve değerli taşlarla işlenmiş, ağızlarından suların boşaldığı, kırmızı altından dört aslanın çevrelediği bir havuz bulunduğunu görmüş; havuzun yöresinde, sarayın üstüne gerilmiş geniş bir ağın engellemesiyle dışarıya uçamayan birçok kuş varmış. Sultan bütün bunlara şaşıp kalmış. Ama gölün ve balıkların, dağların ve…
- Cevap: Bu sayfada soru bulunmamaktadır.
9. Sınıf Öğün Yayınları Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Sayfa 110 Cevabı ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.
