Ana Serbest Okuma Metni Etkinlik Cevapları (6. Sınıf Türkçe)
Ana Serbest Okuma metni cevapları ve soruları, Meb Yayınları 6. sınıf Türkçe ders kitabı sayfa 246-247 (8. Tema İletişim)
Ana Serbest Okuma Metni Cevapları
ANA (Serbest Okuma Metni)
(Okuyacağınız metin Balkan Türk Edebiyatı örneklerindendir.)
Gene açtı ağzını gelin. Aklına geleni okuyordu. Yan tarafta oturan saçlarına beyaz yürümüş kadıncağız da bir şeyler demek istiyor ama öteki aman vermiyordu. Yorgunluğuna yorgunluk, acısına acı katıyordu. Oysa yaya gelmişti köyden. Bir tebessüme, tatlı bir söze muhtaçtı. Dargındılar ya birbirlerine, kaç aydır görüşmemişlerdi. Kadıncağız dayanamamış çekip gelmişti işte…
Gelinin çenesi durmak bilmeyen bir makine gibi çalışıyor, yorulmaksızın hücum ediyor, söylüyor da söylüyor…
Mehmet birden ayağa fırladı. Kafasında şimşekler çakıyordu. İki adım ilerledi, sonra durdu. Kadın anası, diğeri ise karısıydı. Bağırmak, haykırmak geliyordu Mehmet’in içinden ama beceremiyordu. Ne yapacağını bilemiyor, bir karara varamıyordu. Odanın ortasında bir heykel gibi dimdik duruyordu. Bir müddet bakıştılar. Ortalığa acı bir sessizlik çöktü. Âdeta koşarcasına o tatlı ve çıngırak sesiyle Vildan girdi odaya.
“Baba, öğretmen bize vazife olarak serbest bir yazı verdi, mevzu “Ana”, nereden başlayacağım, neler yazacağım bir türlü bilemiyorum. Çok rica ederim, bana yardım et.” dedi.
Baba, kızının altın renkli uzun saçlarını okşayarak kafasını sallayarak:
“Nasıl olur da bilemezsin bunları, diye başladı. Seni dokuz ay karnında taşıdı, bir parça etten büyütüp yetiştiren o ananın büyüklüğünü nasıl olur da bilemezsin? Gece uykusundan olmuş, beşiğini sallamış, başı ucunda yanık yanık ninniler söylemiş. Adım atmasını, ekmek ve su istemesini öğretmiş sana. Namus demiş, barış demiş ana. Geceleri gündüzlere katarak yağmur, çamur dememiş, çalışmış. Evlatlarını rezil zebil olmasın diye yememiş yedirmiş, giymemiş giydirmiş. Kendisi okuyamamış ama evlatlarım okusunlar demiş, okutmuş. Bu yüce anayı nasıl bilmezsin sen? Onun öyle büyük bir kalbi vardır ki dünyaya yeter. Yalnız sevgi ve iyiliklerle doludur. Ama biz evlatlar çok defa bu sevgiden kaçıyoruz, kızım, itiyoruz onu. O anayı yalnız başına bırakıp uzaklara kaçıyoruz, arkamıza bakmadan, arkamıza dönmeden. O bizim için gözyaşları döküyor ama darılmıyor bize. Yolumuzu gözlüyor her gece, belki gelir de pencereyi tıklar diyerek. Biz de bir gün onu hatırlasak, gelip bir çift ayakkabı veya bir kat elbise alsak dünyalar onun olur, sevinçten ağlar o ana, kızım. Biz onu unuturuz, o bizi unutmaz. Apartman isteriz, araba isteriz. Sonra da darılırız, aylarca, bazen yıllarca da konuşmayız.
Anadır o, bilir. Hiçbir şey istemez bizden, bir tatlı söz, azıcık şefkat arar. Biz bunun farkına bile varamayız, incitiriz onu. Aklımıza geleni, ağzımıza düşen her sözü söyleriz. Bazı acı sözler de söyleriz. Ama o yine evladına darılmaz, affeder onu. Tanıyamazsın, bilemezsin sen o anayı. Zaten nereden bileceksin? Biz de bilemiyoruz ya. Belki de öğreniriz kızım. Bir gün o ananın mezar taşına yazacağımız yazıyı okumazdan Önce öğreniriz belki.”
Mehmet, konuşuyor da konuşuyor. Sanki yıllarca hiç konuşmamış, ağzında kilit bulunuyormuş ve kilit şimdi defedilmiş de konuştukça konuşacağı geliyordu. Bir an sustu. Etrafına baktı, başını kaldırmaya cesaret edemeyen karısı boynunu bükmüş yere bakıyor, yan tarafta oturan ana ise nasırlı avuçlarıyla ıslak şakaklarını siliyordu. Kızı Vildan ise sanki her şeyi unutmuştu. Sadece ananın yüceliğini düşünüyor, güzel ve parlak gözleriyle uzaklara, çok uzaklara bakıyordu.
6. Sınıf Türkçe Ders Kitabı Meb Yayınları 8. Tema İletişim Sayfa 246-247 Ana Serbest Okuma Metni Etkinlik Soruları ve Cevapları ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.
