Ahmet Beyin Bir Küheylan Atı Var Türküsünün Hikayesi Sözleri Notaları

Ahmet Beyin Bir Küheylan Atı Var Türküsünün Hikayesi Sözleri Notaları

Ahmet Beyin Bir Küheylan Atı Var Türküsünün Hikayesi

Yöresi: Kütahya

Kütahya’nın varlıklı ailelerinden olan Emin Efendi ve Ayşe Hanım’ın bir oğlu ve bir de kızları vardır. Vakitlerinin çoğu Tavşanlı’nın İsaköy’deki çiftlikte geçse de, oğulları Ahmet medrese eğitimi için her gün atı ile Kütahya’ya gidip geliyor.

Ahmet öyle güzel öyle yakışıklı bir genç ki, kendine yaraşır atı ile gidip gelirken genç kızlar bakmaya doyamıyor. Can arkadaşı meşhur şair Hacı Pesendi’nin oğlu Çakır Efe de okul arkadaşı. İki kardeş gibi gidiyor, çalışıyor, geziyor bu delikanlılar. Gelgelelim geçtikleri her yerde Ahmet’in dikkat çekmesi Çakır’a önemsiz gelse de insanlık hali, az da olsa kıskançlık düşüyor yüreğine Çakırın. Bu arada sözleniyor güzeller güzeli Ahmet.

Bulunur elbet her memlekette, Kütahya’da da var hafif meşrepler. Bu kadınlardan “Düverli” adındaki Çakır Efe’nin aklını çelmiş, okuldan soğutmuş delikanlıyı. Delikalı Çakır iyilik edecek aklı sıra Ahmet’e; çağırıp durur evine, Düverli’nin yanına. Ahmet direnir, Çakır ısrar eder ve galip gelir bir gün.

Ahmet bir sınav çıkışı kırmaz Çakır’ı ve evine gider. Karşısında Ahmet’i görüp kendinden geçen Düverli, tüm hafifliğini kullanır. Ahmet dirense bile delidir onun da kam, yiğittir, tazedir. Sarmalar belinden Düverli’yi. Çakırın içine düşen kıskançlık birden çığ gibi büyüyüverir ve çıkarıp saplar kamasını can dostunun sırtına.

Çakır’ın peşisıra sırtında kama ile Ahmet fırlar sokağa. Cemalettin Sultan’da yığılır yere. Yerlerde kıpkırmızı delikanlı… Kötü haber vardığında çiftliğe, kimse inanamaz delikanlı Ahmet’in öldüğüne. Üzüntüden Ahmet’in babasının gözleri görmez, Çakır’ın babası Hacı Pesendi’nin dili dönmez olur.

Şimdi Vakıflar binasının önünde kalan sebile (çeşme) şu satırları düşer Hacı Pesendi;