Bana Söyleyecek, Söz mü Bıraktın Deyiminin Hikayesi ve Anlamı
Bana Söyleyecek, Söz mü Bıraktın Deyiminin Hikayesi, Anlamı, Öyküsü, Açıklaması Kısaca
Vaktiyle bir külhanbeyi varmış. Nargilesinin marpucuna zinhar kimseyi dokundurtmazmış. Kazara, ya da cahilliğinden dokunan olursa da, artık ağzına ne gelirse sövüp sayar, o gafile demediği ağır söz bırakmazmış. Külhanbeyinin sık sık gidip geldiği küllükte herkes onun bu huyunu bildiği için, kimse nargileye elini sürmezmiş.
Birgün, bir yeni yetme delikanlı, civardakilerle iddalaşıp:
“Ben onun marpucuna dokunurum ağalar!” demiş. “Hem dokunurum, hem de kendime tek bir lâf bile ettirmem!”
Etraftakiler gülüşmüşler.
“Sen o nargileye dokun bak, o da sana nasıl dokunuyor..”
Ama genç pek bir kararlıymış.
“Dokunurum..”
“Dokunursun ama bir araba lâfı da yersin..” “Ağzını açamaz..”
“Dokun da gör..”
“Gelsin de bakın, nasıl dokunuyorum..”
Derken efendim, külhanbeyi, küllüğün kapısından içeriye girmiş. Bıçkın delikanlı, hemen yanı başına koşmuş.
“Selamünaleyküm dayı!”
“Ve aleyküm selâm…”
Etraftakiler pür dikkat ikisini seyrediyorlarmış. Genç lâfa dalmış:
“Şanınızı duymuşluğum vardır..”
“Duymayan kaldı mı?”
“Estağfurullah.. yoktur!”
“Bir maruzatım var idi de..”
“Ne imiş..”
“Benim, babam…”
“Eee..”
“Ayyaşın tekidir!”
“Bak sen..”
“Abim olacak teres ise, ondan daha beter keşhan den çıkmaz..”
“Allah kurtarsın.”
“Hele bir annem var..”
“Ona ne olmuş?”
“Bohçacıdır kendisi..”
“Güzel zanaat, çok kâr bırakır.”
“Ancak her girdiği evden bir şeyler aşırmadan çıkmaz.”
“Fe suphanallah.. Evladım İblis sizin evde mi ikamet eder!”
“Ah efendiciğim ah! Bu kadarla bitse..”
“Daha ne vardı?”
“Bacım..”
“Eyvahlar olsun, dur aman kalsın onu söyleme!” “Zevcem..”
“Aman ondan da hiç bahsetme…”
“…”
“Vah vah!”
“…”
“Cenab-ı Allah affeyleye..”
“Ha birde..”
“Bir de ne evladım?”
“Bendenizde de, son zamanlarda, bir miktar berduşluk başgösterdi..”
“Höst!”
“İşte hâlim böyledir hazret..”
“Peki benden ne istiyorsun delikanlı?”
“Şu marpuç varya..”
“Eee..”
“Ona bir dokunabilir miyim?”
Külhanbeyi, bu beklenmedik istek üzerine ne diyeceğini bilememiş. Bir müddet şaşkın şaşkın gencin yüzüne baktıktan sonra:
“Dokun evladım dokun! Ben sana şimdi hangi fena sözü söyleyeyim. Sen bana laf bırakmadın ki..” demiş.
Küllük halkı, bu cevaptan sonra bir kahkaha patlatmış. O bıçkın delikanlı da iddiasını böylece kazanmış.
Bu deyim, “Artık ben ne söyleyeyim. Söylenecek her şeyi sen tek tek söyledin” mânâsında kullanılır.
