Çattık Belaya Deyiminin Hikayesi ve Anlamı, Öyküsü, Açıklaması Kısaca

Vakti zamanında bir edebiyat dersinden sınıfta kalan bir talebeyi hocaları geçme-kalma imtihanı ediyorlarmış. O zamanın müfredatı şimdiye kıyasla pek bir zormuş. Mesela şimdi adı anılıp geçilen aruz vezni, o zamanlar ince ayrıntılarına kadar okutulurmuş. Hoca sormuş:

“Bize müstef’ ilatün vezninde bir kelime söyle!” Talebe düşünmüş., düşünmüş., düşünmüş.. Ama Müstef’ilatün vezninde bir kelime bulamamış. Dahası şu müstef’ilatün vezninin de ne olduğuna dair öyle

doğru belli bir fikri bile yokmuş. Kendi kendine kan ter içinde kıvranırken söylenmeye başlamış:

“Çattık belaya! Çattık belaya!”

Onun mırıldandığını duyan hoca:

“Ne dedin sen! Yüksek sesle söyle bakalım!” demiş. Talebe, iyiden iyiye telaşlanarak:

“Yok efendim yok! Ben birşey söylemedim. Öyle kendi kendime söyleniyordum işte.”

Ancak hoca işin ucunu bırakmamış.

“Yok yok! Ben duydum ‘Çattık belaya’ diyordun!”

 “Ee.. Evet öyle dedim.”

“Tamam oğlum işte doğru cevap, geçtin sınıfını!”“Nasıl olur?”

“Çattık belaya, müstef’ilatün vezninde bir kelime­dir!”

********

“Bak sen şu işe..”“…”Bu deyiş, hiç beklenmedik bir zamanda, hiç beklen­medik derecede zor bir durumla karşılaşmak anlamın­da kullanılır