Celal Sılay

Cumhuriyet devri şairlerinden, 1914-8 Eylül 1974, doğ. Bursa, ölm. îs­tanbul

• Bursa Işıklar Askerî Lisesi orta kısmını bitirdikten sonra İstanbul’da, özel liselerde okudu. Gazetelerde çalıştı, bazılarında (Yeni Gazete, 1957/58; Hergün, 1959/60) takma adlarla fıkra yazarlığı yaptı. Kalp krizinden öldü. Zincirlikuyu Me­zarlığı’nda gömülü 8 Sanat-edebiyat dergileri yönetmiş (İşte dergisi, 4 sayı, 1944; Esi dergisi, 15 sayı, 1956/57); kendi de Doğu ve Batı (28 sayı, 1964-1966), Yeni İnsan (105 sayı, 1963-1971) dergilerini çıkarmıştı.

• Önceleri düşünce ile yetinir­ken sonraları söyleyiş güzelliğine de önem verdi. Son on yılında şiirini tek başına ayakta tutma çabası da bir karakter belirtisidir. Şiir kitapları: Çöl Yolcuları (1934), Dört Kapı (1934), Lâcivert Işıklar (1934), Ebedî Renkler (1936), Hüsran Filizleri (1937), Merhamet Şiirleri (1943), Acaba (1945), Sonra (1946), Boşlukta Duran Taş (1949), Zaman ile Yarış (1956), Adamca (1959), Doğa (1965), Aşk Dialektiği.Şimdi Geldin, Şimdi Gittin (1968), Küpe Destanı (1968), İlişki Deyimleri (1969), Karşın (1971). Bütün Şiirleri 2001’de Hüsran Filizleri (haz. Doğan Hızlan) adıyla yayımlandı.

• Denemeleri: Değinmeler (1966), Kişi-Birey (1967), Yorum, Söz-Eylem (1969), Üçüncü Dönem (1971) adlarıyla kitaplaştı. Bir de öykü kitabı var: Zorunlu Somut (1969).