Ergeşbay Uzakbayev hayatı ve şiirleri

ERGEŞBAY UZAKBAYEV HAYATI

(Isık Göl, 1926-)
Kırgızistan Devlet Öğretmenler Enstitüsü’nün Dil ve Edebiyat Fakültesinden mezun oldu.
Irlar Cıynagı (Şiirler Kitabı), Kırgızmambas, Frunze, Tan (Tan) önemli eserleridir.

ERGEŞBAY UZAKBAYEV ŞİİRLERİ

AZATTIK
1.
Eçen kılım agıp kelip toktolboy,
Eki kumga sinip cok bolboy.
Ensegenge emi cetken ekenbiz,
Erkindiktin tuusun tutup koş koldoy.
2.
Öz üyünün eesi bolup özü emi,
Öydö karap süylöp turgan kezegi.
“Ceti atanın ceri üçün!..” dep al turgay,
Celpinebiz cerge koyboy keseni.
3.
Öz suusunun özü tınşap agımın,
Öz kölünün özü karmap balıgın.
Örgö çapçıp turgan kezi öröpküp,
Öz toosunun özü tartıp tamırın.
4.
Türkün tüstüü düynö elinin közünçö,
Tündügünön tütün bulap özünçö.
Tüşkö kiret ötköndördün elesi,
Tündö catıp tattuu uykuga köşülsö.
4.
Birde buzsak, birde kayra casaştık,
Birde taamay, birde kayra caza attık.
Ontop catkan kezder boldu bir dalay,
Onoy menen kolgo tiybey azattık.
5.
Azattık dep kan tögüşüp, candı da,
Bergen kezder tee alısta kaldı da.
Azattık – bul terdep içken çay emes,
Arbın-arbın tüyşük turat aldıda.
6.
Cenil boloor ceter cerge kol sozuu,
Onoy bolbos asman-cerdin ortosu.
Özü bışıp, köktön tüşö kalgıday,
Arzan bolbos azattıktın sorposu.
7.
Azattıktın cırgalınan azabı
Arbın belem, kıynap turat bazarı.
Muzga askanday dımıy tüştü birpasta,
Kalın curttun kaynap turgan kazanı.
8.
Çar tarabın turgan kezde eniştep,
Çama cetse çarçoo kerek köp iştep.
Cetimiş cıl cıynagandı kaşıktap,
Ceti kündö tögüp aldık çömüçtöp.
9.
Catkan kezde küçöp turmuş tolkunu,
Künöö bolor kün çubaktap olturuu.
Murunkunu kiyinkige kaltırbay,
Muun parzı – böksörgöndü tolturuu.

Türkiye Türkçesiyle:

HÜRRİYET
1.
Yüzyıllardır akıp gelip durmadan,
İki kuma sinip yol olmadan.
Arzumuza şimdi ulaşmışız biz,
Özgürlüğün bayrağını tutup iki elle.
2.
Kendi evinin sahibi olup kendi şimdi,
Yukarı bakıp konuştuğu zamanı.
“Yedi atanın yeri için!..” diye üstelik,
Yetinemeyiz yere bırakmayıp kâseyi.
3.
Öz suyunun kendisi dinleyip akımını,
Kendi gölünün kendisi tutup balığını.
Yukarıya atılıp duran ani heyecanla,
Kendi dağının kendi çekip damarını.
4.
Türlü renkli dünya halkının göz önünde,
Bacasından duman çıkıp bir başka.
Düşe girer geçmişlerin hayâli,
Gece yatıp tatlı uykuya dalarsa.
5.
Bir bozarsak, bazen tekrar bir yaptık,
Bazen isabetli, bazen ise yanlış yaptık.
Can çekişen anlar oldu bir hayli,
Kolaylıkla ele geçmeyip hürriyet.
6.
Hürriyet için kan dökülüp, canı da,
Veren anlar tâ uzakta kaldı da.
Hürriyet – bu terleyip içen çay değil,
Oldukça fazla uğraş bekliyor önümüzde.
7.
Kolay olur yetecek yere el uzatmak,
Kolay olmazdır gökle yerin ortası.
Kendisi pişip, gökten iniverecek,
Ucuz olmazdır hürriyetin çorbası.
8.
Hürriyetin rahatından azabı,
Fazla mıydı, eziyet ediyor pazarı.
Buza asmış gibi sesi kesildi bir anda,
Kalabalık halkın kaynayıp duran kazanı.
9.
Her tarafın durduğu anda inişli olup,
Güç yeterse yorulmak gerek çok çalışıp.
Yetmiş sene toplananı kaşıklayıp,
Yedi günde döküp aldık kepçeyle.
10.
Oluyorken güç alıp hayat dalgası,
Günah olurdur güneşlenip oturmak.
Öncekiyi sonrakiye bırakmadan,
Kepimizin farzıdır azalanı doldurmak.