Halit Fahri Ozansoy

•XX. yy. şair ve yazarlarından, 1891-23 Şubat 1971, doğ. ve ölm. İstanbul

• Galatasaray Lisesi’ni bitirdi, ehliyet imtihanını vererek Muğla Lisesi’ne öğretmen oldu (1916). Sonradan (1918 i) İstanbul liselerinde devam eden edebiyat öğretmenliği kırk yıl sürdü (1956). Zincirlikuyu Mezarlığı’nda gömülü 0 İlk şiirleri lisede öğrenciyken Rübap (1912) ve Şehbal (1912-1913) dergilerinde çıkan Halit Fahri, 1914-1918 yılları arasında adını aruz şiirleriyle duyurmuş, sonra Yeni Mecmua’da art arda (1917-1918) hece şiirleri yayımlayarak Hecenin Beş Şai­ri’nden biri olmuştu. Nedim adında, 18 sayı süren haftalık bir dergi (Mart-Haziran 1919) çıkarmış; kendisinin, Reşat Nuri, Faruk Nafiz, F.Celâlettiri, Selâhattin Enis… gibi şair ve yazarların ilk yazıları bu dergide yayımlanmıştı. Sonraki şiirlerini en çok Yarın (1921-1922), Hayat (1926-1928), Aydabir (1935-1937), Servetifünun (1926-1942 yılları arasında bu derginin yazı işleri müdürü idi), Çınaraltı (1942), Varlık, Hisar… gibi dergilerde bastırdı

• Şiirlerinde çoğunlukla egzotik sahnele­re, hüzün ve melankoli gibi bireysel duygulara, aşk ve ölüm temalarına rastlanır

• 11 şiir kitabı, sonuncusu düzyazı 8 oyunu, 2 romanı, 3 anı kitabı olan şairin; çeviri roman ve oyunlarının, Batı edebiyatı üzerine incelemelerinin sayısı 50’ye yakındır ° Piyesleri ilkin Darülbedayi’de (İstanbul Şehir Tiyatrosu) oynanmıştı; şiir kitapları: Rüya (1912), Cenk Duyguları (1917), Efsaneler (1919), Zakkum (1920),Bulutlara Yakın (1920), Gülistanlar Harabeler (1922), Paravan (1929), Balkonda Saatler (1931), Sulara Dalan Gözler (1936), Hep Onun İçin (1962), Sonsuz Ge­celerin Ötesinde (1964); romanları: Sulara Giden Köprü (1939), Âşıklar Yolunun Yolcuları (1939); oyunları: Baykuş (anızla, 1916), İlk Şair (aruzla, 1923), Sönen Kandiller (heceyle, 1926), Nedim (heceyle, 1932), On Yılın Destanı (1933), Ha­yalet (1935), Bir Dolaptır Dönüyor (1958); anı: Edebiyatçılar Geçiyor (1939), Darülbedayi Devrinin Eski Günlerinde (1964), Eski İstanbul Ramazanları (1968), Edebiyatçılar Çevremde (1970); çeviri kitapları: Rafael (1935), Goethe’nin Aşkları ve Şiirleri (1936), Poil de Carotte (1937), Bir Sipahinin Romanı (1939), Yaralılar (1941), Aşka İnanmayan Adam: Mukaddes Mavi Sakal (1942), Graziella (1942), Selavin’in Ruznamesi (1942), Havr Noteri (1943), Kontes dEscarbagnes (1943), Öldüren Bahar (1943), İki Adam (1944), “La Reine Pedauque “ Kebapçısı (19457), Üç Gün Üç Gece (1946), Jack (A. Daudet-1948?), Tutunamıyanlar (1952), Binbir Gece Masalları (1957), Şanghay’da Balayı (19637).