Karıyı Boşamaya Vakit Yok Deyiminin Hikayesi ve Anlamı Kısaca

İki işsiz güçsüz ahbap, bütün gün ağızlarına birer saman çöpü takar, köşe senin bucak benim dolanır dururlarmış. Cepte para yok, mide boş… Günlerden bir gün, ahbablardan birine kısmet çıkmış, evlenmiş. Ada­mın vardığı hanım pek bir becerikliymiş. Haftasına var­madan, beyine iş bulmuş, hem de iki tane.

Adam sabahtan akşama kadar, bir hamamda çalışı­yor, akşam olunca da, fırına koşturuyormuş. Önceleri hâlinden pek bi memnunmuş. Eski parasız pulsuz, iş­siz güçsüz günlerini hatırladıkça hâline şükürler eder­miş. Ancak günler günleri kovaladıkça, bîçarenin elin­den ayağından derman çekilmeye başlamış. Hamamda kese atmaktan, fırında hamur karmaktan, yıl olmuş ki, sırtı rahat bir döşek görmemiş. Sıkılmış, daralmış…

Yine bir gün hamamdan fırına koştururken, eski ah­babına rastlamış.

“Birader nasılsın?” diye sormuş ahbabı.

“Aman, ne sen sor, ne ben söyleyeyim. Yorgun öle­ceğim ona yanarım.”

“Ee birader sen de bu kadar çalışma bırak hamamı olmadı fırını?”

“Sıkar biraz!”

“Sebep?!”

“Bizim hatun!”

“Boşa gitsin!” Bu tavsiye bizimkinin hoşuna gittiyse de, karısın­dan ödü patlarmış. Ahbabına bunu belli etmek isteme­diğinden, lâfı şöyle geçiştirmiş:

“İyi söylüyorsun da, a canını, öyle meşgulüm ki ka­rıyı boşamaya bile vaktim yok!”

• ••

Bu deyim, “çok işi olan birinin, sıradan basit bir şey için bile vakit bulamamasını” anlatır.