Mammed Seyidov hayatı ve şiirleri
MAMMED SEYİDOV HAYATI
- (Ahal, 1925-1987)
- Türkmen Devlet Üniveristesi’ni bitirdi.
- Sovyet Türkmenistan gazetesinde ve Sovyet Edebiyat dergisinde çalıştı.
- Masal ve efsaneleri şiirlerştirdi. Rubailer yazdı.
- Mehriban Seher (Sevgili Şehir), Çoluk (Çoban Yemeği), Goşgular (Koşuklar), Giceki Mıhman (Gece Misafiri), Çöl Rövayatı (Çöl Rivayeti), Beşinci Okean (Beşinci Okyanus), Bahar Bilen Duşuşık (Baharla Karşılaşma), Arzıgülün Hifinildegiildegi (Arzıgül’ün Salıncağı), Durun Mukamı (Durun Melodisi) gibi kitapları vardır.
MAMMED SEYİDOV ŞİİRLERİ
RUBAAYILAR
1.
Görmek üçün gözellerih seresin,
Sura sura geldim ışkın deresin.
Buuz bilen köözi men gördüm bir gaapda
İnanmadık sen gözüne garasın.
2.
Daşkı sıpatından tanalmaz ınsaan,
Yüreğin bilmeseh, diymeğin pılaan.
Şol bir gülden arılar bal döretse,
Şol bir gülden zâher döredyââr yılaan.
3.
Gören vağtı yaarın husnı cemaalı,
Yanakları övsün atdı gül yaalı.
Bahar diyip, öymesine bakamda,
Gaaşlarından ösdi gışın şemaalı.
Türkiye Türkçesiyle:
RUBAİLER
1.
Görmek için güzeller güzelini,
Geçip geçip geldim aşkın deresini.
Buz ile közü ben gördüm bir kapta
İnanmayan senin gözüne baksın
2.
Dış görünüşünden tanınmaz insan,
Yüreğini bilmezsen, sakın deme filân.
Bir gülden arılar bal türetirse,
Bir gülden zehir türetir yılan.
3.
Görününce yârin güzel yüzü,
Parladı gül gibi yanakları,
Bahar diye yazmasına baktığımda,
Kaşlarından esti kışın rüzgârı.