Musa Celil hayatı ve şiirleri
MUSA CELİL HAYATI
- (Orenburg, 1906 -1944)
- Orenburg’da Hüseyniye Medresesi’nde ve daha sonra Moskova Üniversitesi’nin Edebiyat- Sanat Fakültesi’nde eğitim gördü. Tataristan gazetesinde çalıştı.
- Tatar Opera Stüdyosu’nda edebiyat bölümü müdürü oldu.
- Şiir, türkü ve librettoları ile Tatar halkının sevgisini kazanmış bir şairidir.
MUSA CELİL ŞİİRLERİ
SÖİKLİME
Yıllar buyı, belki, hatim bulmas,
Heber bulmas minim hırımda,
Tufrak kümer başkan izlerimni,
Ülen üser kitken yulımda.
Töslerine, belki, kara kiyip,
Kaygı başkan kiliş kirirmin.
Yıllar yuvar izin yöreginnen
Sini songı üpken könimnin.
Bilem, sina çiksiz avır bulır,
Yalıktırır sini bu kötü.
Kirek tösü bulır küniline
“Ul yuk” digen uynı birkitü.
Minim öçin, belki, bar nerseden
Kıybat bulgan söyü hisinnen
Mehrüm bulıp, bir kön kötmegende,
Min çıgarmın sinin isinnen.
Anla, begrim, mine şul vakıtta,
Şul vakıtta künlim kimsinir.
Şunda gına ülim cinse ciner,
Kaytır yulım, belki, kisilir.
Min monarçı siniri kötü bilen
Köçli buldım sugış kırında,
Sinin söyü, sirli tılsım bulıp,
Saklap kildi yörgen yulımda.
Yıgılsam da, “cinem” digen antım
Hetirimde minim herkayçan.
Sin üzin ük rehmet eytmessin bit,
İlge cinü alıp kaytmasam.
Köreş ozak, yulı urav bulır,
Sin köt, begrim, özme ömitinni!
Uttan, sudan isen alıp kaytır
Mehebbetiü söygen yigitinni.
Türkiye Türkçesiyle
SEVGİLİME
Yıllar boyu, belki, mektubum olmaz,
Haber olmaz benim hakkımda,
Toprak gömer bastığım izlerimi,
Otlar yeşerir gettiğim yolumda.
Düşlerine, belki, kara giyip,
Kaygı dertli gelir, basarım.
Yıllar yıkar izini yüreğinden
Seni son olarak öptüğüm günümden.
Biliyorum, sana şüphesiz ağır olur,
Yalıktırır seni bu bekleyiş.
Gerek gibi olur gönlüne
“O yok diyen düşünceni yerleştirmen.
Benim için, belki, her şeyden
Kıymetli olan sevgi hissinden
Mahrum olup, bir gün beklemediğinde,
Ben çıkarım senin aklından.
Anla, sevgilim, beni şimdi,
O anda gönlüm alçalır.
O anda ölüm yense yener,
Döner yolum, belki, kesilir.
Ben şu ana kadar senin bekleyişinle
Güçlü oldum savaş alanında,
Senin sevgin, sırlı tılsım olup,
Koruyup geldi yaşadığım yolumda.
Yıkılsam da, “yeneceğim” diyen andım
Hatırımda benim her zaman.
Sen özün bizzat teşekkür etmezsin,
Yurda zafer alıp dönmesem.
Savaş uzun, yolu dolaşık olur,
Sen bekle, sevgilim, kaybetme ümidini!
Ateşten, sudan sağlam getirir
Muhabbetin seven yiğidini.
