Necati 

XV. yy. divan şairlerinden, 7-17 Mart 1509, doğ. Edirne, ölm. îstanbul

Asıl adı İsa olan Necati, söylentilere göre, Edirne’de bir hanımın kölesi olarak büyütül­dü, iyi bir öğrenim gördükten sonra, Kastamonu’ya gitti, orada hattatlığı ve şiirle­riyle tanındı. Fatih Sultan Mehmed’in divan kâtipliğine atanarak İstanbul’a geldi. II. Bayezid tahta geçince (1481) yeni padişahın dostluğunu kazandı. Bayezid’in büyük oğlu, Şehzade Abdullah, Karaman sancağına atanınca, Necati de divan kâtibi olarak onun yaninda Karaman’a gitti, Şehzade Abdullah’ın ölümü üzerine (1483) İstanbul’a döndü. Bir süre sonra II. Bayezid’in oğlu Şehzade Mahmud’a Manisa sancağı verilince, Necati, Mahmud’un nişancısı oldu; ama bu görevi de kısa sürdü. Şehzade ölünce İstanbul’a geldi (1507), geri kalan ömrünü Vefa’daki evinde geçirdi

Şöhretini henüz Kastamonu’da iken yapan, şiirleri daha o tarihlerde İstanbul ede­biyat çevrelerinde, bu arada Ahmet Paşa tarafından pek beğenilen Necati °Şeyhî’nin şöhretini unuttunnuş, Ahmet Paşa’dan sonra XV yüzyılın en ünlü şairi olmuştu. Şeyhî ve Ahmet Paşa, İran şairlerinin geniş ölçüde etkisi altında kaldıkları halde, Necatî şiirlerine yerli motifler kataıasmı bildi; atasözleri ve deyimlerle renklendir­diği şiirlerine hayatın sıcaklık ve sadeliğini ekledi; tek eseri, mürettep divanıyla her devirde, sevilen, beğenilen şairler arasına girdi 9 Necati Bey Divanı, Prof. Ali Nihad Tarlan tarafından bastırıldı (1963), Necati Bey Divanı ‘nin TahlilVm de Dr. Mehmet °Çavuşoğlu yayımladı (1971).