Sabri Esat Siyavuşgil Kimdir, Eserleri ve Edebi Kişiliği
Sabri Esat Siyavuşgil
• Cumhuriyet devri şair ve yazarlarından, 1907-6 Ekim 1968, doğ. ve ölm. İstanbul
• Liseyi İstanbul’da bitirdi (1926), yükseköğrenimini Fransa’da yaparak İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’ne Umumî Psikoloji doçenti (1933) oldu, profesörlüğü ölümüne kadar sürdü. Kanserden öldü, Zincirlikuyu Mezarlığı’nda gömülü.
• Sanat hayatı şiirle başladı (Güneş ve Hayat dergileri, 1927). Yedi Meşale topluluğunu oluşturan yedi sanatçıdan biriydi (ötekiler: °Kenan Hulusi, Cevdet “Kudret, Muammer Lütfı, Vasfı Mahir “Kocatürk, Ziya Osman “Saba, “Yaşar Nabi Nayır). Yedi Meşale (1928) adlı bir kitapta birleşen bu sanatçılar, aynı yılda Meşale dergisini çıkardılar (sekiz sayı, Temmuz-Kasım 1928). Derginin kapanmasından sonra Sabri Esat, şiirlerini Muhit (1932/33) ve Varlık (1935/36) dergilerinde yayımladı, sonra şairliği bıraktı. Ekspresyonist bir ressam tutumuyla eşya ve görünüm tasvirlerinde yeni, canlı şiirler yazmıştı
• Çok beğenilmiş çeviri eserleri (Cyrano de Bergerac, 1942); çeviri şiirleri; ruhbilim, eğitim ve folklor konularında araştırmaları da olan Sabri Esat, Yeni Sabah (16 yıl: 1948-1964) ve daha sonra Haber gazetelerinde fıkra yazarlığı da yaptı • Odalar ve Sofalar (1938) tek şiir kitabıdır; İstanbul’da Karagöz ve Karagöz’de İstanbul (1938), Psikoloji ve Terbiye Bahisleri (1940), Karagöz (1941) vb. ise inceleme kitapları.