Sabri İbrahimov hayatı ve şiirleri

SABRİ İBRAHİMOV HAYATI

• (Kırcaali, 1937-)
• Sofya Üniversitesi’nin Türkoloji Anabilim Dalından mezun oldu.
• Yeni Işık, Güven-Doverie gazetelerinde çalıştı.
• Şiirlerinden bazıları, “Hak ve Özgürlük” gazetesinde yayımlanmıştır.

SABRİ İBRAHİMOV ŞİİRLERİ

DOKUMACI KIZLAR

Her sabah benimle uyanır
Bir sanatçı, bir şair, bir ressam.
Her sabah aynı idmanı yaparız –
Vatan gezisi.
Her sabah halıcı kızlarla
Çiğ düşerken saçıma
Günün armonisi
Bade olur kalbimin sesine.
Ve her sabah yeniden âşık olurum.
Makinelerin, gergeflerin bestesine.
– Dokuyun kızlar, dokuyun,
Hem dokuyun, hem türküler okuyun.
Siz de şair, birer ressam
Sır gizlemeyin, kızlar, söyleyin.
Nasıl dokudunuz bu halıyı?
Gözlerim kamaşıyor doğrusu,
Nasıl resmetmişsiniz bizim yalıyı?
Sevisi bol, meyvası bol bir çağda
Asırlara bahşederken siz bu kilimi.
Genzime doluyor Rodop iklimi.
Bilirim, sizi doğuran ana
Ömür boyu mutluluk dilemişti cihana.
Nihayet, siz ve hüneriniz
Güneş bahtlı mutluluk oldunuz.
Biz yıldızlan gökte sanırken,
Siz yıldız gibi parladınız.
Gelip sehlere kondunuz.

********************

EVİME GİDEMEM

Evim var bir Rodop dağı eteğinde,
Evime gidemem,
Kapısının mandalına değemem.
Ellerim ateş olur yanar.
Ne bir köpek havlaması,
Ne bir insan sesi,
Vurunca yüzüme içerden gelen
Ana-baba, kardeş esintisi.
Yaralarım tazelenir sızıl sızıl
Kanım, düşüncelerim
Sarmaş dolaş olur
Köyümün kenanndaki ırmaktan farksız
Akar gider bilmem nereye.
Görünce beni
Ki kalmışım evsiz barksız!..

********************

BEN BENSİZ

Ben bensiz olurum ama,
Sensiz ve sizsiz olamam.
Siz gidersiniz birer birer
Benliğimi yitiririm,
Başkasında bulamam.
Bir yolcuyuz ama,
Bu dünya bir han değil ki,
Gecekondu misali
Yabancının gönlüne dolamam!

Öyle bir ömür çiçeği değilim ki,
Mevsimlerin oyununa kapılıp
Ellerim ellerimde solamam.
Dedim ya,
Benliğimi başkasında aramam,
Arasam da, bulamam!
Zaten kala kala şu dünyada
Biricik kaldı
Anam!